dönüp arkama baktığımda

kurduğum hayalleri görüyorum, bir çoğunu ben bile unutmuşken takip etmişler beni, iyi görünüyorlar, sonra umutlarımı görüyorum hepsi sağlam hem de hiçbiri kırılmamış, hatalarım da ordalar, tam yanında duruyolar pişmanlıklarımın, hepsi bu değil tabi mutluluklarım mesela, onlar da ordalar, sadece biraz azınlıktalar sayıca, ne önemi varki, ordalar işte, hüzünlerim de var tabi onlar biraz kalabalıklar; herzaman olmasa da bazen de seni görüyorum, ne hayallerimin ne de umutlarımın içindesin, pişmanlıklarımın arasında da yoksun, mutluluklarımdan biri hiç değilsin, hepsinden birazsın sen, hepsinden bir parça, en büyük parçan özlemlerimin arasında duruyor, yok yok anladım dönüp bakmamak gerek arkaya...

"geçen günlere yazık, yazık etmişsin gönül sen,
öyleyse hiç sevmemiş, sevilmemişsin gönül sen."

Acısıyla, tatlısıyla yaşadıklarımı görüyorum. Hiç birinden pişmanlık duymadım. Hayat bana bunu öğretti. Ama son golünü saymazsak tabii. Verdiğim doğru kararlar, özellikle yanlış kararlar, mutluluklar, mutsuzluklar, gözyaşları, kahkahalar ve çok büyük, içimde hiç bitmeyecek, benimle ölene kadar gidecek, sonunun mutlu bitmesini istediğim ama yarım kalan bir aşk bıraktığımı görüyorum.

ne beklediklerim gelmiş...ne gelenler beklemeye değmiş...ben ne gidebilmişim, ne de kök salmışım... hala aynı yaşamaya, devam etmeye calisiyorum...hic olmazsa bazen umut dolu...hala, bazen.

Sen de bana sırtını dönmüş gidiyorsun. Seni izledim.
Acaba ben önüme döndüğümde boynu bükük, sen de arkamdan baktın mı benim gibi anlık umutla...

(bkz: Söyleyecek çok şeyim ama hiç birini bilmeyeceksin)

perdeyi görüyorum.*

demiş ya bir düşünür ağabeyimiz, "ileride yaptıklarından çok yapmadıklarınız için pişmanlık duyacaksınız."
benimde böyledir. çoğu kişiniz böyledir.

deneyimlerinde insanın başına bela olabileceğini meğer sade yaşamın insana huzur verebileceğini görüyorum. bi de benden bişey olmadığını.

götümü göremiyorsam kilo vermem gerek.

not: başlıkla birlikte okuyunuz.

kocaman, dolu dolu bir ömür görüyorum. hatalarıyla, doğrularıyla, pişmanlık ve vicdan rahatlıklarıyla dolu bir ömür. geçmiş belli de, gelecek karanlık be sözlük.

Terk edilmiş birçok düşüncemi görüyorum. Eskiden beyaz sayfaları daha estetik bulurdum, şimdi sarı saman sayfalar daha hoş geliyor.