bugün

bazı sözlükçülerin olası işi, uğraşı.

gözlerden kaçmıyor tabii, onu kaybetmiş, bunu yitirmiş filan. buradan bir popülarite elde etmeye çalışıyorlar, ne yazık! insanların duygularının ne kadar yerlerde sürünebildiğini, ne kadar da irritte bir topluma evrildiğimizi görebiliyor muyuz?

adı, sanı kimliği olmayan adamlar, birbirlerinim egosunu okşamak adına ajitasyon entryler giriyorlar. yüzü olmayan siber nicklerden yalakalık beklemek, onların acımasını beklemek, depresif bir atmosfer oluşturmak inanılmaz bir iğrençlik gerçekten, ıyyyy, ehe.
ayrıca yüz yüze bir sohbette yazdıklarını da söyleyemeyecek kadar, kişiliksizdirler de bunlar.

(bkz: tükür oğlum bunun suratına)
bilgisayar başında "yalnız olmak" dediğimiz kavrama girer . fakat bunları yazarken hepimiz aynı
yalnızlığı yaşamaktayız .
mecbursun çünkü sende şuan nicklerle konuşup onlardan geri bildirim alıyorsun .
çift yönlü bir yalnızlık bu . eğer bir değersiz bir nick ordusu olarak düşünülse
kimsenin burada işi olmazdı .
duygusallıkta bundan kaynaklanıyor . ancak başlık bile çok duygusal . kodlamalarla anlaşıyoruz . ne güzel değil mi ?