dokun bana

benim en sevdiğim ikinci tv yarışmasıdır * .neyse bir seferinde entel bi amcamla gençten biri son ikiye kalmıştı. amcam fransızca şiirler falan okudu dans etti yarışma boyunca tabi ilerleyen zamanlarda bu tempoya dayanamadı ve bayıldı. haliyle yarışmadan elendi.2 kişi bunu kollarından tutup sürüklemeye başladılar doktora doğru. o ara amcam uyandı ve geri arabaya doğru koşarak yarışmaya devam etcem diye bağırdı. sonra tabi ikna ettiler elendin falan diye giderken ii al sana bağışladım dedi diğer yarışmacıya.diğer yarışmacıda ben kendi hakkımla kazandım sen bağışlamadın diye diklendi. neyse efendim uzatmıyayım birinci olan elaman rekor kırcam diye boşu boşuna 5 saat daha arabayı tuttu. sonra ağlayarak bıraktı. rekor kırsam belki arabanın vergilerini öderler diye düşündüm dedi. vessalam seviyordum ben bu yarışmayı bu kadar çeşit insanı bi daha bir arada zor görür türk televizyonları. alacağın olsun rtük.

ben cocukken bu isimde bir yarisma programi vardi. herkes arabaya dokunur halde bekler en son elini ceken arabayi kazanirdi.
biz de mahalledeki cocuklarla park halindeki araclar üzerinde bu yarismayi oynardik.
geri zekali gibi saatlerce dokunurduk öyle arabaya.
bir yandan yarismanin sarkisini söyleyenler olurdu.
hala hatirladikca safligimiza gülüyorum. Yazik etmisiz kendimize.

zamanında yayınlanan tv şovu.bir arabanın etrafında bi düzine insan arabaya dokunurlar en son elini çeken ise kazanır arabayı.tek merak ettiğim şey ise neden arabayı kazanan adam inat eder de arabaya dokunmaya devam eder.rekor peşinde koşar.be hey insan evladı kaptın arabayı git bir tur at şöyle hatta direk gir içine uyu...*

dostluğun bana yetmiyor (direk giriyo olaya, kaybedecek vakit yok)
konuşurken düşlüyorum ellerini, özlüyorum...
dokun dokun bana
ne olur dokun bana
sevmek dokunmak demiştin
biliyorum sürmese de eskiye benzemese de
hala benim tek ezberim dokun bana
ne olur dokun bana

dinlemek beni kesmiyor
hasreti hafifletmiyor
dokun bana gizli olsun
dokun ne olursun dokun...

alıştığım ellerindi
özlediğim sevgilimdi
oyalama dostluğunla
katlanamam buna
dokun bana ne olur dokun...

Türkiye'nin yaklaşık 30 senelik özel televizyon kanalı tarihinin en aykırı yarışmasıydı.

Bu yarışma sabah saatlerinde gündüz aktüel programları kadar durağan ve oyalayiciydi.Aksam saatlerinde kavgası gürültüsü eksik olmayan bir reality showdu.

Gece ise adeta bir korku filmiydi.24 saat esasına göre yapılan bir yarışma olduğundan gece de devam ederdi.Hic unutmam son 2ye kalmış bir adam yorgunluktan halüsinasyon görüp aniden dayım geldi dayııı diyerek elini arabadan çekip koşarak elenmişti.

(bkz: dokunma bana)

bbg den sonra show tv de yayınlanan bir yarışma programıydı. bir araba var ve arabaya bir düzine insan tek eliyle dokunuyor. olur da arabayla teması bir yarışması keserse, o yarışmacı eleniyordu.

yarışmanın şarkısı da yine aynı isimdeydi ve gülhan söylüyordu.

programın sunuculuğunu ise meşhur doğa bey yapıyordu.

türk televizyonlarının gördüğü psikoloci bozan programlardan bir tanesi. citroen'in uğruna bir sürü kişi uykusuz kalarak arabaya dokunurlardı. şükür ki atlattık.

milletin delirmişçesine saatlerce araba okşadığı yarışma. halüsinasyonlar çok boy gösterirdi. ilan ı aşklar, arabanın başından ayrılıp ben hiçbir yere gitmedim diye ağlayanlar, hepsi bu yarışmadaydı.

bu yarışmada bi de el değiştirirken farketmeden bi anlık iki elini de çeken yarışmacılar vardı. hangi elinle dokunuyosan diğerini de yanına koy sonra çek yorulan elini ama dimi. (bkz: tedbir) (bkz: dokun bana yarışma stratejileri)

bir de gülhan ablamızın soyledıgı vardır.

yağıyor yağmur üstüme,
islandım yine bu gece.
deli divane gözlerime
sen dokunmadın bir kere.
sensizlikten yağmurla
dost oldum ben buralarda.

kayboldu çığlıklarım damlalarda.
yine yoksun yanımda
bedenim çığlıklarda.
son bir kez dokun bana.
deliyim sokaklarda,
yardım et kabuslarda.
son bir kez dokun bana.

Nasıl güzel şarkısın sen öyle...

Nilüfer-dokun bana.

bir zamanlar böyle bir yarışma vardı. bir sürü kızlı erkekli insan topluluğu bir arabanın etrafında arabaya dokunuyolardı. tek el çift el farketmiyor tutun da nasıl tutarsanız tutun. 1. olan ne kazanıyordu onu da hatırlamıyorum ama muhtemelen o arabayı alıyordur.

yarışmada son kalan yarışmacılardan biri artık iyice sıyırıp *barış manço'yu sürücü koltuğunda gördüğünü idda edip, baya bir muhabbet etmişti kendisiyle.

Nilüfer ve Mor Ve Ötesi'nin söylediği, acayip bir şarkıdır. Öyle ki üst üste 12 defa dinledikten sonra bile sıkmamıştır. Sözleri güzeldir, Harun Tekin'in sesi daha bir farklı çıkmıştır.
işte sözleri;

Dostluğun Bana Yetmiyor
Konuşurken Düşlüyorum
Ellerini Özlüyorum
Dokun Dokun Bana
Ne Olur Dokun Bana
Sevmek Dokunmak Demiştin
Biliyorum Sürmese De
Eskiye Benzemese De
Hala Benim Tek Ezberim
Dokun Bana
Ne Olur Dokun Bana
Dinlemek Beni Kesmiyor
Hasreti Hafifletmiyor
Dokun Bana Gizli Olsun
Dokun Ne Olursun Dokun
Alıştığım Ellerindi
Özlediğim Sevgilimdi
Oyalama Dostluğunla
Katlanamam Buna
Dokun Bana Ne Olur Dokun.