cenaze evinde pide ayran dağıtmak

rahmetlinin yakınlarınca gerçekleştirilen hayırlı iş.

elde battal boy çöp poşetiyle boşları toplamak, işin cabasıdır.

(bkz: dünyanın en saçma geleneği)

varank reis, adetimize ters bir şey demedik zatan.

rahmetlinin öz sahibinin pide ayran dağıtması, zaten hayatın doğal akışına ters bir durum.

bu işi yakınlar, konu komşu üstlenir.

Şu çağda biraz show'a dönüşen mevzu.

Günümüzde zaten bu tarz oluşan cenaze, düğün, eğlence vs cemiyetlere pek çok kişi "desinler" diye gitmektedir.

Cenaze evinde yemek verme yedirme hadiseside gelenleri en iyi şekilde ağırlama, sanki cenaze değilde mekân açmış havasında yeme içme şenliğine doğru evrilmekte.

Adettir güzel bir şey, ama günümüz insanının kendini bu konudada kanıtlama çabası maalesef pek hoş olmuyor.

Bence bir an önce bırakılması gereken olaydır . insanlar acılarını yaşayamadan bu işlerle uğraşmak zorunda kalıyorlar .

Bitmesi gereken bir adettir.tam tersi insanların cenaze evine yemek getirmeleri lazım.

En nefret ettiğim adetlerden biridir. Daha ne olduğunu anlamadan evde gözlerin rahmetliyi arar. Cidden Öldü mü? yok mu şimdi? diye içinde bulunduğun durumu anlamaya çalışırken akraba bozuntusu seslenir: "guzum yavrum pide çok kuru yok mu acı biber bide limon ver sana zahmet"..

(bkz: bi dene daha getir yiğenim)

Bence saçmalıktır. insanlar en acılı günlerinde bir de aç doyurmakla uğraşıyor. Zıkkım yiyin.

dünyanın en anlamsız geleneği olabilir. insan yok canından gelecek insanların karnının tokluğunu düşünmek zorunda değil!

Sen kimsin de haram diyorsun lan.

Ankara'da çok yaygındır. Ölen kişinin en yakınları değil, bi tık altındakiler uğraşır pide işiyle.

insanlar sabahtan öğlene/ikindiye hatta bazıları akşama kadar yanında oluyorlar. Yemek yeme imkanları yok. Saçma değil gayet yerinde bir gelenek. Kaldı ki üstteki yazarın dediği gibi acısı en büyük olan üstlenmez bu görevi. Kardeş payı’ndaki hilmi örnek verilebilir.