bugün recep tayyip erdoğan için ne yaptın

posterine osurdum.

(bkz: sabrettim)
evet bugün büyük bir sabır göstererek rte için bir saat boyunca küfür etmedim.

ona küçük küçük küfürler ettim.

seviyoruz onu. hem de oralet kadar.

sevgiler.

her şakidin duvarında asılı olan büyük puntoyla yazılmış yazı.

Sabah kalktım işe giderken büfede sabah gazetesinde baş sayfada fotosu vardı onu öptüm.
işyerinde milli tankımızı övdüm, 3. Köprüden devam edip paralel yapıya sövdüm.
Eve giderken mahalle kahvehanesine girdim kapıdaan istikraaaaaar! diye bağırıp kaçtım. Deli sandılar ama olsun tayyip erdoğan çok tatlı bir insan.
Yatmadan telefonla navigasyonla aksarayı arattım, uydu fotosuyla ak sarayı gıdıkladım parmağımla ve uyudum.

Ona kucuk abdestler aldim.

Beddua ettim. Hadi gene iyisin.

çomarlık yaptım ak gezen kardeşlerim. siz ne yaptınız ?

üç kez cehape zihniyeti dedim.

bu başlığı açan arkadaş beni gülmekten yerlere yatırmıştır. teşekkürlerimi iletiyorum kendisine burdan.
(bkz: yaran başlıklar)

kendisini yad ettim uzun uzun kulaklari cinlamistir belkide.

sıçtım.

eeeeyyyy pensilvanya dedim.

"Cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zapt edilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.

Ey Türk istikbalinin evlâdı! işte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!"

gençliğe hitabe'nin bu satırlarını 45 öğrenciyle istanbul'un; o'nun gözlerine benzer mavi denizinin ve gri/mavi gökyüzünün altında tartıştık, konuştuk özgürce.. kimse bizi duymadı, polis de yoktu etrafta bolca fikir yürüttük, güzeldi günde güzeldi konuşmalarda ama dönüşte öğrencilerden biri "peki bu günlere nasıl gelebildik" diye sordu ama bende cevap yoktu..

(bkz: küfrettim)