bugün
- ak partiliyi çok fena döven chp belediye başkanı17
- akrep burcu9
- 22 şubat 2024 sparta prag galatasaray maçı14
- birini donuzlayarak ceza vermek9
- kalbin sadece bir kişiyi seveceği saçmalığı10
- arkadaşlar biri var18
- karınıza range rover alır mısınız25
- bik bik moderatör olsun14
- bir sözlük kızı ile yakınlaşmak13
- kent lokantası niye bedava değil demek22
- boşuna yaşıyorum hissi18
- anın görüntüsü15
- ülkeleri hükümetler değil kişiler kalkındırır8
- avrupanın yarrağı yemesi yakındır19
- evlilik17
- patiswiss15
- akp seçmeni15
- ali erbaş19
- manyak olmaya karar verdim silik olsun kampanyası13
- escort fiyatlarının güncellenmesi12
- diyanet işleri başkanına audi 6 tahsis edilmesi11
- modern kadinin ucuz ve kolay ulasilabilir olmasi17
- icardi1905 silik olsun kampanyası27
- türkiyede çok abartılan arabalar9
- nervio'ya aşık olmak10
- balayını italyada yapmak isteyen nişanlı14
- futbolcu ismiyle nick almak14
- chp'li o tekin'in öcalan'ın fotosu ile pozu37
- demet akalın'ın zeka seviyesi12
- gina carano9
- icardi19059
- türkiye işçi partisi10
- çin halk cumhuriyeti8
- ellerim bos gonlum hos9
- bir kadında ilk baktığınız yer neresi17
- 31 mart 2024 cumhuriyet halk partisinin zaferi8
- sözlük kızlarının don renkleri14
- aynı dizileri tekrar tekrar izlemek8
- karımın çok mutlu olacağı gerçeği13
- kadınların boşanmış erkeğe bakışı9
- merfulu8
- sözlük kızlarının ayakkabıları18
- 23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı8
- yakışıklı erkeği çirkin gösterecek şeyler15
- türk kızlarının beğenmediği erkek tipi8
- eloande'ye koca buluyoruz kampanyası8
- her yaptığı yemeği paylaşan kızın amacı10
- murat kurum kurudu gitti8
- haçta iken sevgili ile sevişmek günah mıdır11
- yunanistan bizden çalsa rahatsız olmayacağınız şey11
bisikletin ön tekerleğini havaya kaldırmak sureti ile gerçekleştirilen eylem. racon dereği bu işlemi yaptıkdan sonra bisiklet bir süre bu şekilde sürülür.
ben küçükken her çocuk gibi bende bisikletim olması için yanıp tutuşuyordum. ama annem olacak kadın sağolsun, babamı bisiklet almaması için sürekli fiştikledikliyordu. neymiş, bisiklet alırsa ben tehlikeli işler yaparmışım da trafiğe çıkarmışım da sonra başımıza bela olurmuş. ulan yok işte evimizin önünde ki boş arazida sürecektim bisikleti başka bir niyetim yoktu benim. tek kötü niyetim bisikletle önünü kaldırmaktı. aslında bisiklet istememin temel nedenlerinden birisi buydu. televizyonda görmüştüm, motorların önünü kaldırıyorlardı. bende kesinlikle yapmalıydım bunu, eh o yaşta motor kullanamayacağıma göre güzel bir bisiklet beni paklardı.
çok yalvardığımı hatırlarım bisiklet için.
belli bir zaman sonra unutmaya başlamıştım artık. umutlarım iyice sönmüştü. yine evimizin önündeki boş arazide arkadaşlarla oyun oynuyoruz, gözüme bir şey ilişti bir anda, babam yokuşun başında eve doğru geliyordu, normalde pek sikleyeceğim bir durum değildi bu, ama bu sefer bir değişiklik vardı, yanında birde bisiklet vardı. ulan o yaşta götüm tavana vurdu bir an için. o bayırı nasıl koştum aşağıya kadar anlatamam. arkamda da çakal kardeşim damladı. bir anda aramıza buz gibi bir hava girdi kardeşimle. bir bisiklet vardı ve ona bikmek isteyen iki çocuk.
neyse ben bisikleti bir şekilde kaptım, sonra evin önündeki boş arazide hemen sürme denemelerine başladım. o güne kadar hiç bisikletim olmadığı için ilk başlarda zorlandım. bir kaç gün içinde alıştım. artık hazırdım bisikletin önünü kaldırabilirdim.
unutmam mümkün değil; saat bir buçuk filan. evin önündeki araziye çıktım bisikletimle. başladım sürmeye, iyice alıştıktan sonra sıra asıl olaya gelmişti. kardeşim de uzaktan izliyor beni. neyse, bir denedim iki denedim ama yok gücüm bisikletin önünü kaldırmaya yetmiyor. küçüğüz tabi normal. neyse bir kaç deneme sonrasında pes ettim, olacak gibi görünmüyordu.
hani bazı hikayeler tam da bitti denilen yerde başlar ya, yaşadım lan ben bu geyiği. hemde o küçücük velet halimle yaşadım. tam vazgeçmiştim ki bisikletin önünü kaldırmakdan, gözüme biraz ilerideki hafif rampa takıldı. artık fiziğe nasıl yatkın bir beynim varsa, "o rampayı çıkarken kaldırmayı denersem olur bu iş" dedi içimden bir ses. hemen bir u dönüş yapıldı, bisiklete binildi, ilerlemeye başlandı, rampaya yaklaşırken heycan artık hat saffaya ulaştı. rampaya geldim son bir güç ile önüne asıldım bisikletin. ananı avradını; bisikletin önü kalktı lan havaya.
işte buraya kadar herşey çok güzelken, beklenmeyen bir sorun oldu o anda. bisikletin önü kalkmaya devam etti. yer ile olan açı otuz, kırk beş, yemiş, doksan derken salak bisiklet ters döndü ve kafamın üzerine düştüm. sanılanın aksine kafama değil koluma oldu olan. kolum kırıldı. o yaşta o acı, aman tanrım bu nasıl kaderdi. kardeşim hemen eve koşmuş tabi, ben yerdeyim, yere sıfır bir açıdan annemin koşarak gelişini izliyorum. sonrasınıda hatırlamıyorum.
olan benim koluma birde babamı kulaklarına oldu. kendi derdimi bıraktım adama üzülmüştüm. annem her kadın gibi fırsatını bulduğu için allah ne verdiyese giydirdi babama.
ondeçian sonrada bisikletle çok kazalar grdim ben. en sonunda bisiklet kariyerinin benim için pek mantıklı olmayacağını anladım. insandık; büyüyorduk bir şekilde. kestim bisiklet denen aletle aramdaki ilişkiyi.
ama bisikletin önünü kaldırmak dedin mi ben dururum orda arkadaş, söyliyeceklerim vardır o konuda, söylerim yoluma öyle devam ederim.
ben küçükken her çocuk gibi bende bisikletim olması için yanıp tutuşuyordum. ama annem olacak kadın sağolsun, babamı bisiklet almaması için sürekli fiştikledikliyordu. neymiş, bisiklet alırsa ben tehlikeli işler yaparmışım da trafiğe çıkarmışım da sonra başımıza bela olurmuş. ulan yok işte evimizin önünde ki boş arazida sürecektim bisikleti başka bir niyetim yoktu benim. tek kötü niyetim bisikletle önünü kaldırmaktı. aslında bisiklet istememin temel nedenlerinden birisi buydu. televizyonda görmüştüm, motorların önünü kaldırıyorlardı. bende kesinlikle yapmalıydım bunu, eh o yaşta motor kullanamayacağıma göre güzel bir bisiklet beni paklardı.
çok yalvardığımı hatırlarım bisiklet için.
belli bir zaman sonra unutmaya başlamıştım artık. umutlarım iyice sönmüştü. yine evimizin önündeki boş arazide arkadaşlarla oyun oynuyoruz, gözüme bir şey ilişti bir anda, babam yokuşun başında eve doğru geliyordu, normalde pek sikleyeceğim bir durum değildi bu, ama bu sefer bir değişiklik vardı, yanında birde bisiklet vardı. ulan o yaşta götüm tavana vurdu bir an için. o bayırı nasıl koştum aşağıya kadar anlatamam. arkamda da çakal kardeşim damladı. bir anda aramıza buz gibi bir hava girdi kardeşimle. bir bisiklet vardı ve ona bikmek isteyen iki çocuk.
neyse ben bisikleti bir şekilde kaptım, sonra evin önündeki boş arazide hemen sürme denemelerine başladım. o güne kadar hiç bisikletim olmadığı için ilk başlarda zorlandım. bir kaç gün içinde alıştım. artık hazırdım bisikletin önünü kaldırabilirdim.
unutmam mümkün değil; saat bir buçuk filan. evin önündeki araziye çıktım bisikletimle. başladım sürmeye, iyice alıştıktan sonra sıra asıl olaya gelmişti. kardeşim de uzaktan izliyor beni. neyse, bir denedim iki denedim ama yok gücüm bisikletin önünü kaldırmaya yetmiyor. küçüğüz tabi normal. neyse bir kaç deneme sonrasında pes ettim, olacak gibi görünmüyordu.
hani bazı hikayeler tam da bitti denilen yerde başlar ya, yaşadım lan ben bu geyiği. hemde o küçücük velet halimle yaşadım. tam vazgeçmiştim ki bisikletin önünü kaldırmakdan, gözüme biraz ilerideki hafif rampa takıldı. artık fiziğe nasıl yatkın bir beynim varsa, "o rampayı çıkarken kaldırmayı denersem olur bu iş" dedi içimden bir ses. hemen bir u dönüş yapıldı, bisiklete binildi, ilerlemeye başlandı, rampaya yaklaşırken heycan artık hat saffaya ulaştı. rampaya geldim son bir güç ile önüne asıldım bisikletin. ananı avradını; bisikletin önü kalktı lan havaya.
işte buraya kadar herşey çok güzelken, beklenmeyen bir sorun oldu o anda. bisikletin önü kalkmaya devam etti. yer ile olan açı otuz, kırk beş, yemiş, doksan derken salak bisiklet ters döndü ve kafamın üzerine düştüm. sanılanın aksine kafama değil koluma oldu olan. kolum kırıldı. o yaşta o acı, aman tanrım bu nasıl kaderdi. kardeşim hemen eve koşmuş tabi, ben yerdeyim, yere sıfır bir açıdan annemin koşarak gelişini izliyorum. sonrasınıda hatırlamıyorum.
olan benim koluma birde babamı kulaklarına oldu. kendi derdimi bıraktım adama üzülmüştüm. annem her kadın gibi fırsatını bulduğu için allah ne verdiyese giydirdi babama.
ondeçian sonrada bisikletle çok kazalar grdim ben. en sonunda bisiklet kariyerinin benim için pek mantıklı olmayacağını anladım. insandık; büyüyorduk bir şekilde. kestim bisiklet denen aletle aramdaki ilişkiyi.
ama bisikletin önünü kaldırmak dedin mi ben dururum orda arkadaş, söyliyeceklerim vardır o konuda, söylerim yoluma öyle devam ederim.
yiyorsa arkasını kaldırda sür bisikleti hadi bakalım denilesi bisiklet vıdıvıdısı.
(bkz: tek teker arif)
herkesi inanılmaz etkilediğini sanmaktır.
bisiklet kullanmayı hiç beceremeyenleri daha da sinir etmeye yarayan bisikletli insan hareketi.
güncel Önemli Başlıklar