bir gün ölecek olmak

Hz. Mevlana'nın "unutmayın! dünyada yaşamıyorsunuz, dünyadan geçiyorsunuz." sözünü hatırlatır...

Acı ama gerçek. Çok korkuyorum. Hiç hazır değilim ki.

hazır olmayı gerektirmeyen hiçlik.

hüküm kesin;

(bkz: kendisi adına tüm kararların verildiği biri olmak/#23425948)

(bkz: ölümün bir yok oluştan ibaret olması)

yaşamı özel kılan en önemli detay.

en güzel tarafı bunun farkına varmak.

hayata katlanmamı sağlayan gerçektir.

Ey oğul, nasihat istiyorsan ölüm yeterlidir!

Sanırım kabullendiğim durum. çok da sorun yapmıyordum ama ta ki birkaç dakika önceye kadar. Birkaç yıldan beri çeşitli ilaçlar kullanıyorum. çeşitli badireler atlatarak geldik bu günlere. Bilinç kaybıyla ölüme neden olabilecek birçok şey aklımdan geçmedi değil. bir an her şeyi sıfırlamak. ama her defasında hadi dedim, hadi biraz daha gayret. demin kalbimin sıkışması sonucu tıkandığımı hissettim. acaba dedim geldi mi, bir an bir an yaşıyor muyum diye anlamaya çalıştım. acaba öldüm de farklı bir boyutta mı yaşıyorum diye anlamaya çalıştım. Bir yerden sonra çok da fark edilmeyen durum. yaşayan bir cenaze gibi ayaklarını sürümek de var. evladını kaybeden bir babayı görmüştüm. babanın iki kollarına girmişlerdi. babanın ayakları yere basmıyordu. sadece yığılmıştı. iki kişi kollarına girmişti, sürüklüyorlardı. aynı o şekilde. bir gün gözlerim kapanıp elveda diyeceğim. şairin dediği gibi büyük buluşma bilmem nerede saat kaçta, tabutumun tahtası bilmem hangi ağaçta. ey ölüm, varsın biliyorum. her geçen zaman diliminde sen mi ben mi yoksa ikimiz birden mi yaklaşıyoruz bilemiyorum.

kabonmonoksit zehirlenmesi ile kıyısından dönünce anlıyorsun ki o gün ne kadar geç gelirse o kadar çok anı biriktirip gidiyorsun bu dünyadan...

insan kendi içinde mutlu değilse nereye giderse gitsin, ne yaparsa yapsın kesinlikle hayattan zevk alamıyor.

Bunu çözebildiğinde zaten beyin özgürleşiyor. kalıplardan sıyrılıyorsun. Öncelikli hedefin mutlu olmaya çalışmak oluyor. Hayatta yapmak istediklerin ve istemediklerini düşünüyorsun baştan, gereksiz insanları çıkartıyorsun hayatından. seni anlamayan, yargılayan, olduğun gibi kabul etmeyen, sana birşey katmayan ve hatta enerjini emerek seni mutsuz edenleri bir bir eliyorsun. O zaman geriye ailen ve 1-2 yakın dostun kalıyor. Bir liste yapıyorsun kendine. Ölmeden önce yapılacaklar listesi. Ve listeyi bir bir yerine getirmeye çalışıyorsun (ama ne yazıkki maddi durum hepsine el vermiyor. olsun yavaş yavaş...)

zaman varken isteklerinizi ertelemeyin. hayatın tadını çıkartın. boş insanlarla vakit geçirmeyin, sadece sevdiklerinize ve sizi gerçekten sevenlere değer verin çünkü sadece siz değil onlar da bir gün ölecek...

Hatırladıkça insanı ulan ölünce ne yapıcaz biz şimdi diye düşündüren bir konudur.

Yeap ona gore yasamali ya zaten insan.

Yaşamayı anlamsız kılan gerçek.

fena halde acı bi gerçek.

okuduğun kitaplar, dinlediğin müzikler, sevdiğin giysilerin hepsi bu hayatta aynı şekilde kalacaklar. ama sen yoksun.
çok garip lan.

Arada bir canımı sıkan gerçek ama sonra diyorum ki, sanki şimdi çok yaşıyorsun.

kıçımızı başımızı öbür tarafta örtebildikten sonra mühim değil.

dünya üzerinde bir daha hiç göremeyeceğin duyamayacağın birine kavuşma umududur bazen.

bu sefer gençlere yer vermektir.

doğanın belki de değişmeyecek ve değiştirelemeyecek tek kanunudur. ölünce yok olmak..

ölecek olanların sorunudur.

Kabullenmek yaşamaya başlamaktır; hayatını daha değerli kılmak..
Surekli ölümden kaçmayı düşünerek yaşamı da kaçırmaktır kısaca. . O yüzden kabullen ve yaşa!

Bir gün her şey biter.

Benim ölücek olmam sıkıntı değilde sevdiklerimin, anne babamın, kardeşimin ölmesini kaldıramam.

Aslında ölün diye bir şey yok. Ego ölecek. Siz değil.

Doğal olandır. Bu yüzden hiçbir ölümlüye fazla da üzülmem.
Bir insan sizin için ne kadar değerli olursa olsun, Bir gün Herkesin yaşayacağı son çoktan belli iken ve buna alışarak yaşamak gerekiyorken, ölümü sanki olağandışı bir şeymiş gibi karşılamak neden?

Aklıma hep şu repliği getiren hadise.
"Hayat devam edecek, birileri yeni kitaplar yazacak okuyamayacaksın, yeni filmler çekilecek izleyemeyeceksin, sevdiğin bir şarkıyı bir daha dinlemek isterken dinleyemeyeceksin."