bugün

ben geleneksel aileyi destekleyen bir insanım. çünkü tam tersi hayat tarzlarında insanların tatmin-mutlu olmama oranlarının daha çok olduğunu çevremden de görüyorum. insan sevebileceği biriyle evlenip, yuva kurup, şartlar el veriyorsa çocuk sahibi olmalı. ancak problem şu ki günümüzde sevmeye değer insan sayısı oldukça az. hayat karmaşasının içinde insan tanıyarak zaten yeterince yoruluyorsunuz haliyle bir noktadan sonra insan salıyor umudu da fazlasıyla zedeleniyor.

sosyal medya saçmalıklarıyla, saçma sapan ideolojilerle, woke mind virus denilen şeyle beynini yıkamamış, ezber düşüncelere sahip olmayan, internet çıktısı olmayan, basit olmayan, önüne gelenle şansını denememiş bir ağırlığı olan bir insan bulmak zor. hele salaklığa tahammülü olmayan bir insansanız yürütme şansınız zaten sıfırlanıyor.

eskiden sa as evlenek mi diye evleniyolarmış oluyomuş. öyle bi düzen olması lazım anca benim evlilik düşünmem için. düşünmemem lazım yani salak olmam lazım
Evlenecek kadın yok derken evlenilecek adam olamama sorunu ile karşı karşıya kalıyor olabilir.
Tabii bunlar biraz da şans işi.
Dönemin ekonomik sorunları da çoook büyük bir etken. Erkek olsam ev geçindirme derdiyle (genel kanı bu diye diyorum, yoksa bence herkes elini taşın altına koymalı) uğraşmak yerine evlenmem daha iyi.
işin seks boyutu da mühim. Evet, 'aynı deliğe girmek' pek çok erkeğe sıkıcı geliyor da bunu kadın için düşündüğümüzde kadın yine yine yine yollu oluyor *...
Her anlamda birbirinden sıkılmayacak insanlar evlenmeli. Gerisi zorunluluk algısı yüzünden boşa giden yıllara dönüşüyor.
Abim bu yaz evlenecek, geçen sene olacaktı ama nasip olmadı bu seneye kaldı.
Mobilyası vs alınmıştı, yatak odası+yemek odası+misafir odası toplam 32-35 bin liraya mı ne almıştık şu an aldıkları misafir odası sadece 31.000₺ olmuş. istikbal’den almışlardı.
Beyaz eşyalarını Beko’dan aldılar, gri ve çok programlı olanları bulaşık+çamaşır+buzdolabı 20.000₺ idi şimdi aynıları olmuş 29.000₺

insanlar nasıl evlensin?
Ev kurmak kolay mı?

En basit kendimden örnek vereyim, çeyizime pasta tabağı aldım 6 tane porland marka, 2.5 sene önce 100₺ idi şimdi olmuş 450₺
Para gücü ile oluyor evlilik, nasıl evlensin şimdi insanlar?
Ev kurmak kolay değil...
Kiz yoktur ondan.şimdiki kizlar bedavaya adam almiyor.
ya evlenmek artık değer arz etmiyor ki.

tanıdığım bir çift var, 25 yıldır birlikteler, evli falan da değiller. çok da mutlulular.

evlenince bu devirde hep ''eee ne zaman boşanacağız?'' sorusunu soruyor taraflar kendine. çünkü türkiye'nin sosyoekonomik durumu içler acısı. aileler de müdahil olduğunda (veya bir tarafın ailesi bozguncuğula başladığında) zaten selası okunuyor ilişkinin. kıçını da yırtsan düzelmez o saatten sonra.

diğer yandan dünya da değişti. kimseye yahu evlenelim barklanalım, doğru dürüst bir hayatımız olsun hikayesini anlatamazsın artık. hayat bireyselleşti.

aşk da dışarda var, heyecan da, seks de... çoğu evlilikteyse bunların hiçbiri yok. öyle başlasa da genelde öyle kalmaz. rahat bırakmazlar insanı.

tüm bu risklerin üstüne de bu maddi külfetin altına kimse girmez.

veya tam tersine öteki tarafın egosunu incitirsen eyvah eyvah...

içiniz sıkıldı değil mi? benim de sıkıldı. evlilik mevlilik, siktir edin...
Benim için bu hayatta iş hayatımdan sonra en büyük şey evlilik hatta iş hayatımdan daha önemli. Çünkü evlendiğim kişiyle çocuk olmak arkadaş olmak yoldaş olmak kolay değil. Onunla birlikte çölde olsam gam duymam. Yeter ki gönlümüz bir olsun. Ama işte dönemin etkisinde çıkıp aranılan şeye ulaşmak ancak Allah'ın izniyle olur. Gerisi bir rüya. Sevdiğini sandığın nefret ettiğin çıkar.
gün olur da karımdan "ne biçim adamsın sen" lafını duyarım endişesi.