bugün

ikisi de faydalıdır. Roman okumak özellikle empati ve beyin gelişimi için çok faydalı.
Çocukluğumdan beri yaptığım eylemdir. insanların hayal gücüne saygı duyamayacak kadar egoistim sanırım.
(bkz: sanat)

girdi burada.
25 yaşına kadar roman okursunuz ama 25'ten sonra yaşamınızda kullanacağınız bilgileri ihtiva eden kitapları okuduğunuz gibi şahsi olarak yakın tarih ve istihabarat konularına da merak salarsınız.

belli bir yaştan sonra roman okumak cidden çok ama çok zor geliyor bünyeye.
zevk meselesidir. insanların kitap zevkleri birbiriyle uyuşmaya bilir. kendini akademik işlere adamış birine suç ve ceza ya da elif gibi sevmek kitaplarını okutamazsız. okumaz çünkü; onun tarzı değildir. aynı şey tam tersi içinde geçerlidir. ama elbette bilimsel içerikli kitaplar insana daima daha çok şey kazandırır.
Her turlu kitap okunmasi gerekiyor fakat oncelik bilgi icerikli kitaplarin olmasi gerekiyor.
Sadece tek yönlü ya da tek tip mi kitap okunur sorusunu akıllara getirir.birinden sıkılınca diğerine geçen insandır.ayrıca romanları da türlerine göre ayırdığımızı unutmamak gerek.edebiyattan zevk almak çok ayrı bi olgu.
Her kitap insana bir şey katar ister roman ister içeriği zengin araştırma kitabı okuyun... insan eğer bilgi almak isterse her şey onun için kaynaktır...
romanlar tam olarak ne içerikli olduğunu bilmeyen kişi beyanı.acaba yaban kurtuluş savaşı hakkında, o zamanki koşullar hakkında bilgi vermiyor muydu.sefiller waterloo savaşını anlatmamış mıydı. kurt kanununda izmir suikastı hakında detaylar yok muydu. eğer aradığın sadece bilgi ise.yoksa romanlarda bilgiden değerli çok şey var.
zevk için okumak.
hiç okumamaktan iyidir. önce roman okunur, sonra bilimsel eserler daha sonra tekrar roman.
dolaylı yoldan öğrenmeyi, zor elde edilen bilgiyi seven, araştırmacı ruhlu, edebiyata ilgili insandır.
romandan çıkarım yapma çabasında olan insan modelidir.
romandan bi bok anlamadığını belli eden adamın cümlesi.
Felsefi kitaplar yerine klasikler okumaktır. Birisi doğrudan anlatır bilgiyi diğeri hayattan bir örnek içerisinde verir. Okumasını sevene ikisi de güzel fark yapmaz.
özellikle gelişim çağındaki okurlara şiddetle tavsiye edilir. ikisinin de yeri ayrıdır ve burun kıvırmak gülünçtür.
bilgi içerikli kitapların sıkıcı olması romanların sürükleyici olması ...
amaç birşeyler öğrenmekse, isteyen insan romanlardan da kültüre dair birçok şey öğrenir.
tercih meselesidir.
romanın bilgi de içerdiğini bilen insanın yaptığı faaliyettir.
Derslerden veya çalıştığı yerdeki öğrenme odaklı halden yorulmuş, biraz olsun zihnini dinlendirmek amacıyla hareket etmek isteyen insan davranışıdır. Ek olarak roman okuyarak açılan ufukla, bilginin öğrenilmesi daha kolay bir iş halini alır. Hele ki roman tarzında bilgi içerikli kitaplar vardır ki, tadından yenmez. *
dostoyevski okumanın tadına varmış insanın, o tadı bir daha alabilmek için farklı romanlara yönelmesidir.
şah iken şahbaz olmanın "bilgi içerikli" kitabını yazmaya dönüştü. cin olmadan adam çarpma denemeleri böyle kısa devreler ile sonuçlanabiliyor. roman bilgi'nin tezahürü ise, adamlar önce bilgi toplamış sonra yazmış ise roman ile "bilgi içeren kitap"ları nasıl ayıracaksın? ayıramıyorsak aga, sen ne hakkında konuşuyorsun sorması ayıp? ya roman'ın bilgi içermediğini ya da nispi olarak az içerdiğini iddia ediyorsun ya da her kolpiş gibi sıktığın iddiadan haberin yok. öyle kütüphanelere gerek yok. bir insanın "ortalama" bir okur olup olmadığı dilbilgisi kullanımından bellidir. kasmaya gerek yok canlar. cin olana kadar beklemeyi tavsiye ediyorum.
roman ayrıdır. film izlemek gibi. eğlenmek içindir. farklılıkları görmek içindir. yaşayamadıgını yaşamaktır.
bilgi içerikli kitap ayrıdır. öğrenmek içindir. öyle işte.
fikir kitabı okuma yeterliliğine ulaşmadığını düşünen bireyin eylemi olabilir. ya da klasikleri bitirmeye çalışıyor olabilir.