ben seni sevdim mi

gorunce altından buyuk lafların cıkacagını dusunduren soz obegii..

ümit yaşar oğuzcan 'ın bir şiiri.

Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne
Tuttum, ta içime oturttum seni
Aldım, okşadım saçlarını, öptüm
içtim yudum yudum güzelliğini

Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette
Bendeydi özlemlerin en korkuncu
Çıldırırdım sen ne kadar uzaksan,
Aşk değil, hiç doymayan bir şeydi bu

Ben seni sevdim mi? Sevdim doğrusu
Sevdikçe tamamlandım, bütünlendim
Biri vardı ağlayan gecelerce
Biri vardı sana tutkun; o bendim

Ben seni sevdim mi? Sevdim en büyük
En solmayan güller açtı içimde
Ömrümü değerli kılan bir şeydin
Sen benim bozbulanık gençliğimde

Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya
Bir çizgiye vardım seninle beraber
Ve bir gün orada yitirdim seni
Ben seni sevdim mi? Sevdim, ya sen beni

"seni sevdim mi hayvanlar gibi severim kaçacak delik ararsın hatta sevmekle kalmam amına bile korum" şeklinde bi tehdit şekline dönüşebilir

ayrılık vakitlerinde derde dert katan, büyük usta ü.yaşar oğuzcan şiiri.

umit yasar oguzcan'in tum siirleri gibi can yakan, acitan bir siiri.

siirler kasvetlidir ya hani bazen, sevmez kimileri. sevmem ben hepsini misal; fakat bu siir kendiliginden akip gider, giderken seni de alir surukler. ustadin diger tum siirleri gibi.

"Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya
Bir çizgiye vardım seninle beraber
Ve bir gün orada yitirdim seni
Ben seni sevdim mi? Sevdim, ya sen beni?"

cok yalin, cok icten, cok guzel.

Ümit Yaşar Oğuzcan'ın damar şiirlerinden biridir. Bir adam hem bu kadar üretken olsun hem de böyle şeyler çıkarsın. huzur içinde uyusun.

(bkz: Ben seni sevdim mi Sevdim ya sen beni)

Rastgele açtığım ümit yaşar oğuzcan kitabından bir şiir. en etkileyici kıtası da;

ben hep böyle sensizliği yaşadım sende
özlemi tattım, yokluğu gördüm anlıyor musun
nasıl bir tanrı varsa bizi var eden
benim kader çizgimde sen o'sun.