ben bu yazıyı dost bildiklerime yazdım

evet senden bahsediyorum.. senden , senden ve senden. bakınmayın öyle mal gibi, durumun ne olduğunu biliyorsunuz. yani anlamamış olmanız sizi bir kere daha düşürür gözümden. sen gözleri dolan, neden öyle ağlamaklı oldun? hayırdır hiç yaşamadığın duyguyu mu yaşamaya başladın birden? pişman mı oldun? sen? öldürseler inanmam.. güzel di değilmi alay ederken gözlerime bakmadan onlarla beraber gülmen? bakamazdında değilmi zaten! utanırdın allah korusun.. peki şimdi yaşadığın duygunun adı utançlık değilmi? nasıl kızardın bak yerin dibine girercesine kaydın oturduğun yerden.. peki sen! kardeşimdin hani. ulan kardeşliğin ne olduğunudamı ben öğreticem. ağlarken yanımda olmadın ki! senin o hastalık dönemlerinde yanında babandan çok ben vardım lan! o içerdi haber vermezdik sen hastalanınca, sarhoş gelir birşey yapar diye. sırtımda taşıdım lan seni.. hala acıyor biliyormusun. yok yok merak etme sırtım değil ta şuram sizin adını bile bilmediğiniz yer var ya hani, işte tam orası acıyor! sigortanız yoktu bir seruma dünyanın parasını verirdik ya hani, baban para vermezdide ben cuzdanımdaki son kuruşa kadar verirdimde yetmediği yerde kendi adımı yazdırırdım yarın getiricem diye.. ahh kardeşim .. hakkımı haram ediyorum sanma sakın, sen daha büyüyemedin ki, büyütmedi ki baban seni, izin vermedi buna. ama ben senin büyümek istediğin her anında elimi ayağının altına koyup biz nebze yükselmeni sağladım. ama unuttuğum bir nokta varmış ki sen yukarı çıktıkça ben, senin aşağında ayaklarının altında kalmışım! bunu, o felaketinden hala sıyrılamadığım an anladım. ya siz .. peki siz niye ağlıyorsunuz şimdi! ben değilmiydim anlık kahkahalarınızla yalanlar ekleyerek güldüğünüz meze! candık lan! ne yaptım lan size ben ! hadi birinizde susturun beni. yanlışsın deyin yalan söylüyorsun deyin! diyemezsiniz ki. ölseniz diyemezsiniz. çünkü hala biryerlerinizde benden aldığınız vicdan baş göstermekte.. beni sevmediniz ki.. oysa ben hepimiz için hayal kurmuştum. tek ben değildim ki. sizsiz bir geleck yoktu kafamda. ama gördüm ki siz, hayal kurmayı bile becerememişsiniz.. canınız sağolsun ne diyim.. ha şunu demeden geçmek istemiyorum inşallah ilerde böyle bir hataya daha düşmezsiniz.çünkü herkes ben gibi sevemez sizi..

gerçek dostum isen içeri..

anladım ki kimse dostum değilmiş bunu dostlarımdan yediğim kazıklar öğretti. kimse bana ailemden daha yakın değilmiş ki ben bir çok insanı ailemin önüne koymuştum anladım ki değmezmiş.

facebookda gezerken, bir apaçinin profil resminin üzerine irili ufaklı harflerle yazdığı cümlecikti. etiketleri de vardı.

hala dost biliyor olduklarımsa diyecek lafım yoktur. yaşayıp göreceğiz.

dost insanı ipe de götürür ipten de getirir.

Ben yaşadıklarımın hiçbirini unutmam. Ama evet! Yeri gelir susarım. Canımı çok yakan şeyler olur ama yinede susarım, tükenirim. Buna izin de veririm aslında. Salaklığımdan mı? Hayır! Ben kimseye "git" de demem, diyemem. O kişi vazgeçilmez olduğundan mı? Hayır. Ona o kadar şeye rağmen, o kadar değer veririm ki, Hergün yaptıklarına utansın diye. Ama bir gün öyle bir giderim ki; Kaybedeceğim hiçbir şey olmaz!