ben bu yazıyı anneme yazdım

süpersin.

şimdi seni düşünüyorum kendimi düşünmemek için

biliyorum ki ben de var olanın aslısın

ve biliyorum ki sen varlığın aslısın

çözmek için kendime bakıyorum

ben bir hiçim, sana bakıyorum

sen herşeysin.

bu akşam 7 de otobüse binip yanıma geleceksin. Annem seni çok özledim neredeyse 6 aydır 3g li görüşmelerimiz hariç seni görmedim. Sana o kadar ihtiyacım varki anlatamam. Bunu sende eve gelince anlayacaksın zaten dolaptaki süt ve yulaf ezmesinden...solmuş çiçeklerim ve neredeyse tozdan görünmeyen kalebodurlara sahip balkonlardan. Çabuk gel annem bekletme...

anne şu an yanımda olmanı o kadar çok istiyorum ki. birazcık dursan yanımda güç versen , geçicek desen , sarılsan uyusak. keşke burda olsan anne. anne yanımda olman gereken anda yanımda olsan. şimdi yatsam gözlerimi kapatsam. seni görsem. üzülme desen. yalandan da olsa desen. anne kokunu çok özledim.

(bkz: seviyorsan git konuş)

her ne kadar ayrı olsakta birbirimizden seni çok özlüyorum be anne...

kimse senin gibi karşılıksız sevmiyor anne. canım yanıyor yüreğim yanıyor. bıktım sahte dostluklardan,sevdalardan. hep sen beni sev hep sen.

evet anne bunu sana yazıyorum. benden önce yazanların hiç birini okuyamadım. cesaret edemedim çünkü. birisi bir dokunaklı söz yazmıştır, dayanamam ağlarım, işyerindeyim rezil olurum herkese diye.
bırakıp gideli 15 yıl oldu anne. tam tamına 15 yıl. ilk zamanlar çok zordu, sonraları da zordu ama yavaş yavaş alıştım yokluğuna zaten başka çarem de yoktu. alıştım alışmasına ama çok günaha girdim, çok isyan ettim niye biz diye, haliyle bir faydası olmadı. bi tarafım hep yıkık kaldı.
seni kaybettiğim gün birisi kulağıma eğilip '' bütün acıları unutacaksın ama bu acıya asla'' demişti, haklı çıktı anne. yokluğuna alıştım ama acını unutamadım. en ufak bir rüzgarda alevlendi acın.
bir gün buluşacağımıza inanmasam hiç dayanamazdım sanırım. buluşmak kavuşmak dileğiyle anne...

cennet annelerin ayakları altındadır. anneleri el üstünde tutmalı herkes.

tilkinin dönüp dolaşıp geldiği yerdeyim yine.
sendeyim.sen türkçe bilmezsin ben doğru düzgün arapça konuşamam yalandan cümleler kurarız birbirimize bölük börçük, anlaşır gibi oluruz ve susarız. oysa bu çok başka şey, içimden geldiği gibi seviyorum seni burda, içimden geldiği gibi yazıyorum. olmamı beklediğiniz biri gibi değil olduğum gibi. hep güçlü gördüğünüz bütün yaşadıklarına rağmen ayaklanıp yanınıza dimdik gelen biri gibi değil, yenilmiş biri gibi. küfürbaz çekilmez lanet kavgacı ve huysuz biri gibi değil,
evlat biri gibi.
sana benzemek istiyorum sen olmak hatta. bu hayattan bir şey beklemez duruşunu taklit etmeye bile takatim yok. nasıl bir kadınsın böyle...
uyumak istemiyorum ne zamandır, gerçeğe dökülmeyecek rüyalar görüyorum hep. ağırıma gidiyor anne. çok ağırıma gidiyor...
sana bağırmalarımı hatırlıyorum parçalanıyorum yine. darlanıyorum ama iş işten geçmiş bulunmakta ve hangi dala tutunsam kırılmakta. dal değil anne, kökünden ağaç...
bu ben değilim. çok değiştim sen de anlıyorsun zaten. yanındayken bitmeyen sessizliğimden usanıyorsun çekip çıkarmak istiyorsun beni,,,
olmuyor. başaramıyorum anne. yapamıyorum.
yazmaya bile mecalim kalmadı, ben artık yazmak anlatmak istemek beklemek değil
yaşamak istiyorum
yaşamak istiyorum
yaşamak istiyorum...

annemmm seni ben çok seviyorum yaa, öpmesemde bunu dile getirmesemde sen ağladıkça bende yıkılıyorum. nolur annemm sen ağlama, kıyamaz bu sıpan sana. yanına koşa koşa gelmek istiyorum şu an, yanaklarından yaşları silip canımm diye sarasımda var ama yapamıyorum, gelemiyorum annemmm. canım annemm. ağlama.

ağlama.

çok özledim, sadece 10 gün kaldı buluşmamıza.

öss den 0 çektim. ama seni seviyorum.

dünyalar güzeli annem seni çok seviyorum. iyi ki varsın.

canım benim, hiç bir zaman söylemicem seni dünyalardan, herkesten, herşeyden hatta babamdan bile çok sevdiğimi. oysa ne zaman babamın cici kızı olsam kıskançlıktan deliye dönüyorsun değil mi?bu haline çok bayılıyorum. neden bilmem hep seni kızdırmak, ağlatmak hoşuma gidiyor. aslında sorun sen de be hacı, yani hatırlatırım, erkek kardeşim doğduğunda, annecim açıktım dediğimde,' oğlumun pipisini ye sen' demiştin. sanırım psikolojimdeki açtığın bu büyük yaranın sonuçlarını çekiyorsun. oysa şakaydı diye düşünmüştün değil mi?ne sanmıştın kahkahayla gülüceğimi mi?aslında biliyorum, beni oğlundan daha çok önemsiyorsun. ama farkında olduğumu söylemicem ki biraz daha üstüme düş.
kötümü bu yaptığım bilmiyorum. ama banane şımart beni. seviyorum seni canımın içi..

Aylarımı düşünmekten kaçarak geçirdim..Her gözümü kapattığımda, senin öldüğün günü görmekten kaçıyordum aslında.Beynimi kemiren en kötü şey neydi biliyor musun? Bana bir daha asla gülümseyemeyecek olan bedeninin son görüntüsü..
Annem be..Çok özledim seni..Hani konuşurduk ya uzun uzun..Sen benim berbat esprilerime gülerdin..Konuşmanın sonlarına doğru ciddileşirdik..Sen günü nasihatla tamamlardın..Bense her zaman saçma bulurdum ama hep doğru çıkardı..
Şimdi sen yoksun ya..Ben dayanamıyorum ya hani..Kimseye anlatamıyorum da ağlıyorum ya bazen..Bunların tek sebebi eve geldiğimde "Hoşgelmiş benim kuzum" diyemediğindendir.Ve içimdeki en büyük boşluk bir daha duyamayacağımdandır..Şimdi farkediyorum da annem, sen varken ben çocuk olmaya fırsat bulmuşum..Senden sonra senin dediğin büyük kız oldum.Hiç olmak istemediğim kız.O kız senin yokluğun demekti, korkuyordum..Senin deyiminle 'alışmıştım sırtımı sana dayamaya'..
Ve ben, yine senin dediğine vardım.Bana beni bırakmadan iki hafta önce "Ben öldüğüm zaman keşke diyeceksin." demiştin.Yine umursamamıştım ya..Neden diyecektim ki? Sen ölmeyecektin.Yine herkesi yanıltacaktın..Ayağa kalkacaktın.Beni büyütecektin hani?.. 12 Nisan oldu da sen beni bıraktın ya..Ben o akşam büyüdüm annem.Seni son kez gözlerimin önünden götürürlerken büyüdüm.Ve sadece şunu düşünmüştüm..Keşke sen bana kızdığında sinirlenip odama gitmek yerine yanında kalıp sana sarılsaydım..
Ben yine sabahlıyorum..Aklıma geldi de annem sen olsaydın beni bu saate kadar uyanık tutmazdın..Kesin tartışırdık, ben sana sinirlenir odama gider yorulana kadar söylenirdim..Sense arkamdan gülerdin..

anne beni hertürlü seviyorsun ya her halimle her davranışımla her düşüncemle tapıyorum sana. seni sebepsiz seviyorum çok seviyorum. iyiki varsın anne.

"sana hiç layık olamadım biliyorum, olamam da. bir meleksin sen, bense başının belası. senin gibi olabilmeyi çok isterdim. ayak bağı olmayan, dert tasa yerine mutluluk veren bir evlat olmayı çok isterdim. ama sorumsuzun tekiyim farkındayım. uzak kalınca değerini daha iyi anlıyorum. yanında olsam da bana yine bir sebepten kızsan diye iç geçiriyorum bazen. ya da uzansam yanına hayallerimden bahsetsem akıl versen sen yine bana, geçmişinden bahsetsen o sırada.. ne bileyim işe, yanında olsam sadece... seni özledim anne, seni seviyorum."

keşke sadece doğurmasaydın be kadın ben de eksik kalmasaydım anne deseydim sana sarılabilseydim saçlarımı halam okşamasa gözlerime eloğlu bakmasaydı. kırmasaydı kimse korusaydın beni, varlığını yüreğimde hissetsem bahar senin saçlarında koksaydı, yavrum diye sarılan kadınların kolları arasındaki herkese imrenmeseydim, tatsaydım keşke 2 bayram dışında elini öpmem karşısında yanaklarımdan öptüğünü, her zaman ve ne olursa olsun yanındayım diyen sen olsaydın keşke bilseydim anne kız arasında arkadaşlığın nasıl olduğunu ilk reglim de sana koşabilseydim, aslolanın para değil yürek olduğunu sen öğretseydin keşke. keşkelerim olmasaydın keşkeleri olan bir anne olurdum belki de ya şükrediyorum sana ki kızıma nasıl bir anne olmamayı sayende biliyorum. sen bile bir şeyler öğretmişsin bak. iyi ki varsın bende olmasan da.

aslında sana söyleyecek o kadar çok şey var ki içimde. ama dışıma aktaramıyorum. sadece göz yaşlarıyla çıkıyor çok küçük bir bölümü. çünkü kimseyle paylaşamıyorum. çocukken çok utangaçtım bilirsin. sen bu dünyadan göçtükten sonra çok değiştim. hayata tutunmaya çalıştım tek başıma. zorlukların üstesinden geldim ama şu gözyaşlarıma hakim olamadım. kimseyle paylaşamıyorum çünkü utanıyorum. birisi bana acıyacak ta "şu çocuğun yanında şöyle şeyler konuşmayalım" diyecek diye çok korkuyorum anne.

aslında sana bazen çok sinirleniyorum anne. çok kızıyorum sana. neden ben ilkokul çağına gelmişken beni bakkala göndermedin de kendin gittin ? neden o lanet olası caddeden geçtin ? neden o orospu çocuğunun sokaktan bir anda çıkışını görmedin ? neden bu kadar şefkatliydin ? keşke beni dövseydin. keşke sürekli vursaydın, ağlatsaydın. o zaman belki bu kadar çok ağlamazdım senin için. seni bu kadar çok özlemezdim belki de.

yine de çok değiştim ben anne. dişlerine kurban olduğum dediğin süt dişlerim düştü. sakallarım çıktı. saç rengim değişti. yüz hatlarım değişti. ama bir şey değişmedi. küçüklüğümden beri senden sadece 5 dakika ayrılsam ağlardım. nereden bilebilirdim ki o seni son canlı görüşüm olduğunu ? son bakkala giderken yürüdüğünü cammdan izleyişim olduğunu ? düşünebiliyor musun 5 dakika ayrı kaldığı zaman hüngür hüngür ağlayan oğlunun, senden bunca sene ayrı kaldığı için ne kadar ağladığını ?

annem, senin sabrına, çalışkanlığına, fedakarlığna, merhametine, alçakgönüllülüğüne, yıkıcılığı aklınının ucundan bile geçirmeyen, yapıcı oluşuna hayranım ben. hiçbir zaman senin gibi olamayacağım ama biraz olsun sana benzeyebilirsem ne mutlu bana.

allah sana sağlıklı ve güzel ömürler versin. iyi ki benim annemsin.

kurban olurum sana annoşum.

Anneciğim sana soylenecek bir cümlem var :

'seni çooooookkkk seviyorummmmm'

bugün yemek yerken aileme yük olmadığım için arkadaşım bana ' annen gerçekten çok şanslı ' dedi. Bilmiyolarki asıl şanslı benim, beni bu yaşa kadar büyüttüğü ve her şeyin en iyisini yapmaya çalıştığı için. Ve en önemlisi o annenin yavrusuna olan sevgisinden bir gram azalmaksızın her durumda beni sevmeye, sevgi göstermeye devam ettiği için. iyi ki varsın canım annem.

beğenmediğim huylarını eleştirirken sana o noktalarda o kadar benzediğimi farkettim ki..
bunca yıl babama daha düşkündüm bilirsin. onunla daha çok konuşurdum, daha çok dertleşirdim. daha iyi anlar beni o, daha anlayışlıdır bilirsin.
ama sen annesin. ben de anne olucam. o zaman en başta dediğimi daha bi inanarak söyleyeceğim biliyorum.
beni bu kadar iyi yetiştirdiğin için teşekkür ederim. hep benimle kal annem. annen gibi bırakma kızını erkenden.