bugün

bazı kelimelerin illere ve yörelere göre farklı söyleniş şekilleridir.

bursa

kıymalı pide : cantık
misket/bilye vs : cilli
ayçiçeği : gündöndü
minibüs yada otobüsten inerken : şoför bey burada kalalım biz.
kavşak: baba
binmek: pinmek (özellikle inegöl)
arkadaş arasında: "aga" bir kız var bir görceksin "aga"
tahinli pide: tahanlı pide.
muhabbet esnasında: genelde "be" kullanılır, mesela yapma be abi, yok be abi, yalandır be abi gibi.

izmir

simit: gevrek
çekirdek: çiğdem
muhabbet esnasında: genelde napıyon, geliyon mu gibi birde bende yapıyom tarzında söyleişleri var sanki.
incir: yemiş

adana, mersin, osmaniye tarafında

büsküvi: büskevit
ertesi: devrisi
susam: kuncu
kavga: dövüş (kavga ettik yerine genelde hep dövüştük)

ankara

kardeş: gardaş
yok: yoh
lan: la
ankara: angara
baba: babuş

çorum

bilye: cıncık
merdiven: badal
oğlan çocuğu: göbel
el ayak yıkamak: yunak
sanırım: ellaam
birde "heri" varda o nerede kullanılır onu pek bilmiyorum.