masumiyet ve vicdana en anlamlı yaşlarda ustaca bir dokunuş. çarpıcı bir film...
en güzel ırkçılık karşıtı filmlerden.dönemin eğitim sistemine de giydirmeler yapmış malle.
ağlatabilecek bir film, 1987 yapımı.

julien fransız bir çocuktur. jean bonnet ise yahudi. bu iki çocuk papaz okulunda okumaktadır -jean okulun müdürü tarafından alman "hans"lardan saklanıyor-. ilk başta bu iki çocuk düşmanken, bir süre sonra aralarında duygusal bir bağ oluşuyor. okulun mutfağında çalışan joseph hırsızlık yapıp da kovulunca, intikam için okulda yahudilerin saklandığını ihbar ediyor. bonnet yakalanıyor, diğer yahudiler de.
filmin sonunda julien'in gözleri doluyor bonnet almanlar tarafından götürülünce, tabi sizin de...
sonra da bir yazı "bonnet, negus ve dupre Auschwitz'de öldüler".
filmin başlarında julien arkadaşlarına "17 ocak 1940, bugün, bir daha asla olmayacak" diyor.
filmin sonunda ise "40 yıldan fazla bir süre geçmesine rağmen, ölene kadar o ocak gününün her anını hatırlayacağım."
Fransız sinemasının durum öyküsel anlatımına en güzel örneklerdendir diyemeceğimiz piyanisti beğenenlerin etkileneceğini düşündüğüm film. Gayet başarılı iyi ki böyle filmler yapılmış.
rahiplerin o kadar iyi kalpli olabilmeleri hiç de inandırıcı gelmedi.
gene de etkileyici bir masaldır.