bugün

Son derece tehlikeli bir çocukluk atraksiyonu. Saçmalık bir nostalji.
şuna kartopu demek çok mu zor acaba.
(bkz: kartopunun içine taş koymak)
"kartopu" denilen icadın içerisine daş koyup arkadaşları komaya sokma eylemidir. sapık değilsen yapmazsın. neden böyle dedim ?

yıllar evvel sokaktan "gibsonnn gel lan aşağı kartopu oynayalım çocukluk zamanımızdaki gibi nihehehe" şeklinde böğüren arkadaşlara uyup indim sokağa. biraz körelmiştim tabi yıllardır oynamaya oynamaya isabet konusunda. attığım 3 roketten bir tanesi isabet edebiliyordu sadece. eskisinden çok daha güçlü atabiliyordum ama formdan düşmüştüm canım sıkıldı açıkçası. ulan dedim bu böyle olmayacak şu kartopunu az daha sertleştirebilirsem isabet eden atışlarda rakiplerimi zıbartabilirim en azından. arabanın arkasına çömdüm ve suya banarak birkaç kartopu hazırladım. arkadaşlar birbirlerini zımbalarken benim yaklaşık 10 tane kadar buzlanmış kartopum hazırdı. yılan gibi fiyil fiyil saklana saklana çocukluk arkadaşıma 5-6 metre mesafe kalacak şekilde yaklaştım. ilk atış kafasının üstünden mermi gibi ses çıkartarak geçince eleman tırstı ve kaçmaya başladı. ikinci roketi koşuyoluna doğru fırlattım ( koşu hızına göre hesaplama yaptım müendis kafası ) ve o daş kıvamına gelmiş gülle arkadaşın suratı ile kavuştu. tabi o kadar hızlı atınca ve o kadar sert olunca adam zıbardı oracıkta. burnu falan kanadı işte pişman oldum zaten yaptığıma yapacağıma.

velhasılı taş falan koymadan oynayın lan işte.