ateistlerin ölümden tırsması

% 50 ya vardır ya yoktur diyen ateistin var olan %50 nin 100% ünü içine almasından dolayı tırstığı durumdur.

+ haydii ne güzel allah yoktu nereden çıktı bu

- .........

+ iyi ben o zaman cehennem

- ........... ... ...........

+ ıh ne yapalım göte giren şemsiye açılmaz hesabı.

(bkz: it was only fantasy)

varoluşçu bağlamda normaldir. inanan inanmayan herkes ölümden tırsar, bazıları yüzleşir ve farkında olup düzeyi büyük sıkıntı yaratmayan bir korku yaşar. bazıları da içsel bir takım baskılara maruz kalp korkusunu büyütür de büyütür.

% 50 ya vardır ya yoktur diyen bir ateist olmadığını bilmeyen yobaz tespiti.

işlerini her zaman ki gibi iyi yaparak, seriyle başlık sıçmaktadırlar.

seviyoruz sizi.

ölüme bayılan bir müslüman görmediğim için doğal bir hadisedir. örneğin çevrenizde;

+canım hayatı boşver ya ne güzel cennete gidicez, ölmek için sabırsızlanıyorum!

diyen bir insan göremezsiniz. "görüyorum" diyorsanız bu iddianın kaynağının üstünde oturuyorsunuz demektir.

yalandır.

korksalardı dindar olurlardı zaten.

40 yaşlarını aşmış olan atesitlerin hayat evrelerinde yavaş yavaş görülmeye başlanan durum. Ateistlerin hayat evreleri şöyledir;

20'li yaşlarda : Tanrı diye birşey yok sizin beyniniz yıkanıyor.
30'lu yaşlarda : Ben inanmıyorum kardeşim sen inanırsan inan
40'lı yaşlarda : Bir yaratıcı olabilir ama olmayabilirde
50'li yaşlarda : Ben aslında inanıyordum da din Tanrı ile kul arasında olduğundan dışarıya vurmuyordum.
60'lı yaşlarda : Evladım öğle ezanı okundu mu?
70'li yaşlarda : inşallah seneye hacca gidicem

ve son anlarında : Allah'ım geçmiş günahlarımdan dolayı beni affet eşşedüennelailahe...

ateist: lan biz ölünce nolcaz
insankişisi: abi toprağa karışcaz.
ateist: lan öldükten sonra hayat yok mu lan.
insankişisi: abi o allaha inanların savunduğu bişey
ateist: lan biz de mi inansak diyorum.
insankişisi: imana gel şöyle.

Varlığı veya yokluğu konusunda şüphe içersinde olan kimselerin, ihtimalleri, cezaları ve ödülleri göz önüne aldığında, karşılaştığı durumdur. Zaman; sadece bu dünyada var olan bir kavramdır. Tövbenin geçi, erkeni olmaz. Şüphesiz onun kudreti öfkesi büyüktür, fakat O merhameti en yüce olandır.!

ooof. anaam anaam. nasıl bir ayar yedim, nasıl hayatım değişti, olayları sorgulamaya , evrenin mükemmel yaratılışını farketmeye başladım.

önsözden sonra;

''öldükten sonra cehenneme gitmekten tırsan müslümanlardan daha az tırsarlar.'' şeklinde çürütülebilecek öneri.

"why should i fear death? if i am, death is not. if death is, i am not. why should i fear that which can only exist when i do not?"
- epicurus

anlamı;

"Ölümden niye korkayım ki? ben varsam, ölüm yok. ölüm varsa, ben yokum. neden sadece ben olmadığımda var olabilen bir şeyden korkayım?" **
var olmamaktan korkmaktır sadece. ama bu bilinmeyenden korkmaktır ölümün kendisinden değil sonrasından korkmaktır yani. o an geldiğinde bunun zaten bir anlamının olmayacağı kavrandığı için bu korku ateisti rahatlama arayışına itmez. sadece öleceği gerçeği, bir anda biteceği gerçeği her an içinde yaşar, hayatının kıymetini bilmesini kendini zincirlemeden, kısıtlamadan yaşamasını sağlar. çünkü bu şu anda yaşadığı yaşam sahip olduğu tek şanstır. onu bekleyen berrak nehirler veya tekrardan doğan güneş yoktur. sadece sonsuzluk ve bilinmeyen vardır. bu nedenle bu duyguyu sadece bir ateist gerçekten anlayabilir, gerçekten hissedebilir... kimilerinin derin boşluk dediği ve kendini bırakmak istemediği bu sonsuzluk sadece bir ateistin içinde var olabilir. bu tırsmak değil sadece kabullenmektir.

aslinda yanlis olan onermedir. dayanilacak bir mercii lerinin olmayisindan dolayi girdikleri bunalimlari genellikle intiharla sonuclanmaktadir.
intihar eden insan olumden korkmuyor demektir. cennet ve cehenneme inanmadiklari icin, olunce ne ile karsilasacaklarindan habersizlerdir. bu sebeple korku duymazlar diye dusunuyorum.
ayrica mehmet alagasin tas kitabini herkese oneriyorum.