ateist olmak hayatınıza ne kattı

Dindar bir bireyin merakıdır. Evet ateyizler, dine inanmadiniz, allahı yok saydınız, bu sizin hayatınıza nasıl bir değer kattı? Dindar olsaydınız, şu andan ne farklı olurdu? Hadi bunu da açıklayın ateyizler.

Onlar da allah razi olsun diye dua ediyorlar. Sahit oldum yani.

öteki dünya için değil bu dünya için çalışıldığından, müslümanların kullandığı arabadan götündeki donuna kadar her şeyi icat edenlerin yaşama kattıklarıdır.

rahat sanıyorlar kendilernini bilmiyorlar yanacaklar. dönün geri geç olmadan.

arafta kalmış kişilerin merak ettiği sorunsal olmayandır.

hayatına olduğu gibi devam etmiş olabilir.
ancak aşırı dincilik insanların hayatını nasıl olumsuz yönde etkiliyor görüyoruz.

(bkz: sibel üresin)

Bakış açısının genişlemesi, düşünme ve sorgulamadaki sınırlarının kalkması ve özgürleşme dışında değişen hiçbir şey olmamıştır. din ya da hayati anlamlandirma şeklinin degismesi bilinçli bir insanı ahlak ya da insaniyet acisidan daha kötü ya da daha iyi yapmaz.

Eylemlerimi çıkarsız, bir beklentim olmadan yapıyorum. Yani sevap-günah kaygısı taşımadan.

Din denen saçmalığı benimsemediğim için kısıtlanmıyorum, yasaklar yok.

En önemlisi de hayal urunu olan bu kavramları kabul etmediğim için daha aydınlanmış hissediyorum. Beyni uyuşturulmamış.

Olumsuz olarak ise ölüm fikri çok ürkütücü geliyor. Kocaman bir hiçlik.

Ne kattı biliyor musun?

Sorgulamayı öğrendim.
araştırmayı öğrendim.
kültürlendim.
bilginin insanı toplumda nasıl ön plana çıkardığını öğrendim, keşfettim.
ahlaklı olmak için, iyi bir insan olmak için allah'a ve onun kurallarına gerek kalmadığını farkettim.
objektif bakmayı öğrendim.
insanlarla sakince bir konu hakkında tartışmayı öğrendim.

ve dindar bir insan olsaydım, her kötü şey yapana yanacaksın gözüyle bakardım. hatalarından ders çıkarmasını engellerdim, insanların yaşama sevincini alırdım. her şeyi günah, haram beller, hayatımı zehir ederdim. insanlara ön yargılı yaklaşırdım. sorgulayamazdım. mantıklı düşünemezdim. yeniliklere kapalı olup her yeni olayı 1400 yıllık "hiç değişmemiş" kitapla açıklamaya çalışırdım.

edit: Bir insanın sorgulayıp araştırması için tabi ki de ateist olmasına gerek yok. akıllı her insan bunu yapabilir. ama müslüman, hristiyan, yahudi v.s bir din mensubunun araştırması, sorgulaması objektif sonuçlara varmaz. örn. bir müslüman bir şeyi araştırırken altında hep "bu dine uygunmudur, caiz midir, kur'an da geçiyor mu?" diye sorular sorar. ve sağlıklı bir sonuç alamaz. ama bir ateist araştırırken " bu etik midir, doğru mudur?, bununla ilgili bir deney yapmalıyım, sonuçları değerlendirmeliyim," diye sorgular."bunun dinle ilgisi olabilir mi? yoksa bu dini redmi ediyor"diye sorar. demek istediğim şey bu.

kendi sorumluluğumu taşımak, kendimden başka kimseye hesap vermemek, hata yaptıysam kaderi filan suçlamamak, affedilmek için var olduğu varsayılan bir yaratıcıya yalvarmamak, ağlayıp, sızlayarak, dua ederek, tövbe ederek veya sağa sola üç beş kuruş sadaka dağıtarak, kendimi affedilenler arasında saymak gibi zihni mastürbasyon kolaycılığına kaçamamak, inanç uğruna oruç tutmak, beş vakit namaz kılmak gibi insan doğasına ters işlerle uğraşmak zorunda olmamak, yasal olarak karşılığı olmayan anlamsız dini emir ve yasaklar sebebiyle kendimi suçlu hissetmemek gibi olanaklar sağladı.

Sorgulamayı ve araştırmayı öğrendim diyenler kadar saçma bir düşünceye sahip hiç kimse yoktur. Ne demek yani bu bir insanın içinde sorgulamak ve ilim öğrenmek varsa bunu müslüman yapamaz mı? illa sorgulamak, kültürlü olmak için ateist olmaya gerek yok. islam dininde ilim öğrenmek her zaman tavsiye edilmiştir.

Düsüncelerini kontrol eden bir olgu olmuyor. Istedigini düsünüyorsun ruhen tamamen özgürsün.

varlığımın lüzumsuz olduğunu biliyordum, farkına vardım belkide.

zaman. sabahları 5 de kalkıp abdest almamak. hepinizden önce milli olmak. hayatın tadına varıp sabahlara kadar partilemek.

pardon da asıl din size ne kattı? arsa mı aldınız sayın yazarlar cennetten. ya allah gelip size sokmuyorum lan seni cennete derse ne diyeceksiniz acaba çok merak ediyorum.

bak güzel kardeşim inanmak sorun değil. hatta mutlu olacaksanız inanalım. mesela en yakınım olan annem müslümandır fakat dedemden-ninemden ne gördüyse onu bilir. bana da sürekli kendine yazık etme falan der. ona annecim mutlu olacaksan tamam inanıyorum derim. yeter ki o mutlu olsun. ben agnostiğim belki bir tanrı olabilir fakat bu islamın veya diğer semavi dinlerin gerçek olduğu anlamına gelmez. bana artık dinin o değerleri- kitaplarda yazılanalar günün kültürünü ve şartlarını yansıtan bir kitap gibi geliyorsa artık bana saçma gelen bu değerlere inanıyor gibi yapmam, nasıl olsa kaybedecek bir şeyim yok eğer allah yoksa bizde zaten yok olur gideriz düşüncesiyle inanıyor gibi yapmaya devam edersem kendimi embesil yerine koymuş olmam mı?. eğer islam doğruysa da o dinin tanrısı inancımı samimi bulur mu? zaten kendimde söylüyorum samimiyetsiz inanca girer. ve allah beni yine yakacaktır tabi varsa.. bu işler kaybedecek bir şeyim olmaz. hayatıma da zaten bir şey katmıyor gibi düşüncelerle olmuyor. 10 müslümandan 9 u vesveselerle boğuşuyor. bir müslümanın ya allah yoksa düşüncesi bile samimiyetten bir şeyler koparır.