annelerin oğullarına ev işi yaptırmaması

annem emekli olduğunda yaşadığımdır. ben liseden kalkınca yatağını toplayan, kendi ütüsünü her sabah yapan, kahvaltısını hazırlayıp ders zilinden 15 dakika önce sınıfta olan bir çocuk olarak mezun oldum. üniversite günlerinde de bu rutini sürdürmekteydim. alışkanlık olmuş zaten özel bir şey yapıyor gibi de hissetmiyordum.

ya annemin de emekliliğine denk gelmedi mi? yatağı toplarken yanımda bitiyor oğlum aman ben hallederim diye. ütüyü elimden alıyor mutfağa giriyor falan. anne napıyorsun diye sordum oğlum emekli oldum sen zahmet etme ben yaparım demez mi.. anne sorun yok ki yapıyorum işte boşver diyorum. olmaz illa ben.

birkaç sefer bunu yaşayınca amaan tamam o zaman bıraktım deyip ona devrettim. muhakeme edilmeyen, sorgulanmayan gelenek görenek insan yaşamını berbat edebilir. bizde de buna yol açmakta olan anne tutumudur. sonra ortaklaşa yaşam kurma ve eşitlik söylemlerinin karşılığını vermekte zorlanır bu kişiler.