annelerin her yemeği yemelisin demesi

vitamin var bunda yavrım, yi yi bakma öyle yi. şeklinde gaz vermesiyle başlar

--spoiler--
+oğlum bak afrikada yaşayan insanlar açlıktan ölüyor sen buluyorsunda yemiyosun haline şükretmelisin...
--spoiler--

şeklinde başlayan repliklere sebebiyet veren durumdur. tamam çocuklar abur cubur değil annelerinin yaptğı yemekleri yemeli; fakat afrikadaki aç insanların konuyla ne ilgisi var. sanki o yemek yenmeyip kalınca hemen afrikaya kargolanacak ve oradaki insanlar doyacak, öyle olabilse keşke. veya afrikadaki insanlar bizim yemeğimizi elimizden mi kapacaklar ki onlar görmeden bilmeden hemen yememiz gerekiyor. annelerin bunları ciddi anlamda düşünmeleri gerekir.

aslında annelerimizin bizi düşündüğünden ileri gelir. eğer çalışkan bir öğrenci değilsek, yiyerek ilerleyen zamanlarda, yürüyen fıçı olarak, şamandıra görevi görebiliriz. *

ağzında bi aft bir uçuk çıkmaya görsün, işte o anda başlar anne, neden aft çıkar ağızda biliyor musun vitamin eksikliğinden, her şeyden yesene çocuğum evin var ocağın var. her gün makarna yiyorsun ağzın yüzün yara oluyor böyle tembelsin, üşeniyorsun madem elma ye, sebze kemir, dışardan et al ye yavrum ye süt iç, kuru kayısı ye, kuru üzüm ye ellerin sapsarı kanın çekilmiş iyice...

böylece uzar gider, her şey ağzın kenarındaki veya içindeki küçücük bir yaradan başlar ve bitmesi için dua eder insan.

askerde zorluk çekmemesi açısından söylenmesi faydalıdır.Nitekimde öyle olmalıdır.