ankara dikimevi ndeki seyyar tostçu

ankara'da dikimevi metro çıkışının hemen yanına konuşlanmış, kendisiyle beraber aynı işi yapan girişimceleri cebeci'de piyasadan silmiş, tekel tostçudur.

zabıtaların baskısı olmadan çalışabilmek için, zabıtaların paydos yaptığı saatlerden sonra* her zamanki yerine tezgahı kurar. kullandığı malzemelerden midir bilinmez, alışkanlık yapar buradan yenilen tostlar. her gece aynı tadı arar damak. öğrenciler tarafından çok tutulmaktadır, fanatik müşteriler edinmiştir; hatta taksicilerin ve gece nöbetindeki polislerin bile uğrak mekanıdır.

iyi de kazanmaktadır kannımca; çünkü işe ilk başladığında vişneçürüğü renkli doğan görünümlü bir şahine sahipken, şu an markasını hatırlayamadığım son model bir ticari araca terfi etmiştir ve yanına aldığı elemanlar sayesinde patron edasına bürünmüş sadece kasada hasılatı toplamakla meşguldür.

iş bu entrynin girildiği an itibariyle tavuklu, köfteli ve karışık tost çeşitleriyle hizmet vermekte; ayrıca ürünlerini yarım ekmek 2,5 lira, tüm ekmek 4 lira olarak ücretlendirmektedir.

bir gün yolunuz cebeci'ye düşerse dikimevi metro çıkışının çevresinde oluşan uzun kuyruğa ve buldukları boş yere çömüp piknik yapıyor edasıyla ayran eşliğinde tostlarını yiyen insanlara kesinlikle kötü gözle bakmayınız. oyuncakçı amca adını verdiğimiz tostçunun, oyuncaklarından* siz de tadınız, tattırınız efendim.*

behçet amcadır kendisi ve şu sıralar son model transit connect ile gezmektedir. karışık, tavuk ya da köfte menüsüyle açlığınıza çare olur. az ötede yapı kredi'nin önündeki elemanda hiç kuyruk olmamasına rağmen behçet amca'da kuyruk olur. polisler, taksiciler hatta koskoca tıp bitirmiş nöbetçi 112 acil doktorları bile müşterisidir. saat 2'ye kadar açık olur. belki de ankara'da öğrenci olmanın zevklerinden biridir behçet amcanın ekmek araları.

(bkz: ankara cebecideki kofteci dayi)

geceleyin açlık krizine girenlerin imdadına yetiştiği behçet amcamızdır. kullandığı malzemeden midir yoksa bizim açlığımızdan mıdır bilinmez; yedikçe yiyesimiz gelir behçet amcanın tostundan.

tostcuyu bilmem ama ordaki köfteciyi tek gecerim.

yıllardır oradan geçerim, bir kez olsun görmedim. tek hatırladığım bir simitçi ve bir de ayakkabı keçeleri de satan* iki adam.

Hatta o amca antalya dokumada oyuncakçı baba tostcusu adı altında bir şubeye sahiptir.

dikimevinde tostçu gören insanlar henüz kayda geçmemiştir ancak orada bulunan köfteci iyi iş yapmaktadır. yaptığı işte gözümüz yoktur yanlış anlaşılmasın. hatta destek çıkılması, reklamı yapılması gerektir. buradan kır saçlı enişteye selamlarımı yolluyorum. kendisiyle geçen kısa diyaloğumu da paylaşmak istiyorum.

scaner: sizin porsiyonlarınız mı küçüldü yahu eskisi kadar bol değil gibi.
kse: yok abi olur mu öyle şey yoksa biz bu kul hakkını nasıl öderiz.

an itibariyle duygulandım ve ben bir bütün karışık almaya çıkıyorum.

tost değil de köfte yapar o abimiz. gece vakti taa caddenin karşı tarafına gelir buram buram kokusu. bir gün olsun yemişliğim yoktur. annem tembihledi dışardan yeme oğlum diye. ben de anneciğimin sözünden çıkmıyorum tabii.