aniden gelen ölüm düşüncesi

ölüm düşüncesi hep var da unuttuktan sonra ölümü aniden bu düşünce gelince insanı. içini hafif sinsi bir korku kaplıyor.

Sağlam bir iman varsa pek sorun değildir.

Kadınlar, şarkılar ve bazı filmler bu kadar güzelken... olur öyle.

Romantik_pmsli_gilmour hesabımdan.

gerçeğin gün yüzüne çıkmasıdır. ölüm düşüncesi gelmiyorsa problem hiç gitmiyorsa ayrı problem.
gelsin gitsin ama yaşamaya devam.

"en acayip gücümüzdür
kahramanlıktır yaşamak
öleceğimizi bilip
öleceğimizi mutlak"

Azrail her insanın günde 366 defa karşısına geçip bakar.

panik atak var ise...
işkencedir.

Yaklaşık 1 ay önce yaşadığım trafik kazasından sonra her gün aklıma gelendir.o gece ve ondan sonraki günler şunu düşündüm hep. Ölüm bu kadar yakın ve hayat bu kadar kısayken yaptıklarımıza ve düşündüklerimize değer mi bu dünya.
Az para kazanmak, hayal edileni yaşayamamak, sevdiğin tarafından sevilmemek bunlar her daim bize acı verip canımızı sıkıyor. Şöyle dönüp bakınca ne kadar boş olduğunu farkediyor insan.

Zaten yarım kalmış birini daha fazla mahvetmemek için kaçtığım düşüncedir. Bunu yapmaktan ziyade sana yapmaktan korkuyorum. Bu yolun çıkışı var mı, bilmiyorum.

en yakın zamanda psikoloğa görünün.

Bence o bana gelmemeli. Ne zaman gelse yapmadığım şey kalmadı. Zaten ölücez yapayım ne olacak mantığı çok kötü.

özellikle bazı geceler inanılmaz yoğun hissettiğim bir his. nedendir bilmem ama sabaha çıkamayacakmışım gibi gelir. sonra bir hüzün kaplar. senin için gerçekten üzülecek insanları düşünüp biraz daha hüzünlenirsin. garip ama ansızın gelen bir his. ilahi bir güç tarafından gönderiliyor olabilir, insanı biraz silkelemek mi gerek acaba.

Olur bazen genellikle birini kaybettiğimiz zaman aklımıza gelir ama her zaman bu gerçeği hatırlamakta fayda vardır tabi her zaman dediysem yaşama sevincini kaybetmeyecek kadar.