ailenin biricik neşe kaynağı olmak

Bugün 4 yaşındaki yeğenimin elinden tutup telaşla salondaki kalabalığa dalıp,

+ablaaa!!
-ay nolduu…
+ablaa inanmıyorum.
-noldu bir şey mi oldu
+abla bu geldi yanıma
-eee olum anlat şunu artık
+işte elimi öptü ve ben biraz para verdim.
-eveeet sonra
+abla işte parayı görünce bana şey dedi “dayı bu para çok değil mi?” Bu söylediğine inanamadım ve geldim hemen yanınıza.
-nasıl yani anlamadım.
+abla bu senin kızın olamaz. Verilen paraya çok falan diyor. Buna sen inanabiliyor musun?
-allahın cezası.

Herkes güldü ama bir tek ablam gülmedi ve bana kahve yapmadı.
Niye acaba..

Gül gül öldük kardeş.

Bu ben değilim, ben ailenin biricik " ne diyor bu ya" kaynağıyım.

Bu olay kesin yaşanmıştır.