adapte olamam korkusuyla mutlu olmaya yanaşmamak

birde "belki alışkanlık yapar" korkusuyla inatla mutlu olmaktan kaçan tipler vardır. mutsuzluk kanlarına işlemiştir. hayatı böyle anlamlandırmaya çalışırlar. çevrelerine de mutsuzluk vermeye çalışırlar ki görüldüğü yerde hızla uzaklaşmak gerekir bunlardan! aman diyim.

adapte olamam korkusuyla puanı yetmesine rağmen iyi bir bölümü tercih etmeyen üniversiteye geçiş evresindeki ergendir. ideali olur insanın ondan daha yüksek puan alsa da vazgeçmez idealinden o ayrı. ama mevzu bahis gençte müthiş bir ufuk darlığı söz konusudur. yalan söyleyemem o yüzden hukuk okuyamam gibi saçma bir anlayış mı olur sözlük.

mutsuzluk öğrenilmiş çaresizlik haline gelmiş kişilerdir. mutluluk onlara yabancı bi kavramdır ve ulaşamayacaklarına inanmışlardır, ulaşsalar bile bünyeye zarar verir belki korkusu yaşarlar.

ayrılma korkusuyla dolu olup kimseye aşık olmamak gibidir.

şimdi öncelikle;
şöyle bir mutlu olmaktan kork.
sonra biraz güvenmeye başla.
sonra bir de inan.
sonra attığın her adımda gülümsemeye başla.
hatta adım atarken gülerek yazdığın mesaja bakarken takıl bir yerlere.
etrafındaki insanlar kesin aşık * diye düşünsünler bırak aldırma, öylesin zaten.
Aşık olduğunu itiraf et.
Aşığım diyebil özgürce.
defalarca de inandın artık çünkü.
Sonra ayrılığın acısını yaşa aşk damarlarından henüz çekilmemişken.
daha kanın temizlenmemişken ayrılığın acısı uyuştursun bedenini.
üzül, ağlayabiliyorsan ağla, insanlardan nefret et.
insanların içinde gözlerin dolsun.
tek başına ağlayabilen tiplerdensen bir de onu saklamakla uğraş işin yoksa.
he bu arada insanlardan nefret etmenin aşk acınla bir alakası yok tabi ama yine de et hakediyorlar bunu.
sonra bir sabah uyan ve artık ilk aklına gelenin o olmadığını farket.
aa yüzümü yıkadıktan sonra geldi aklıma bu da güzel bir şey de kendine.
sonra derse veya işe yetişmeye çalışırken aklına gelmeye başlasın bak uyanmanın üzerinden iki saat geçmiş ama ohoo daha yeni aklına geldi.
sonra gece tam yatarken aklına gelmeye başlasın.
günümüz teknolojisine uydur kendini, gülümsemesini düşünmek yerine last seen'den bir kontrol et bakalım.
sonra biraz zaman geçsin ve bu saniyelik şeylerden bile üşenir ol.
acın senden bir şeyler kopardı bunu inkar edemezsin ama artık değiştin.
etrafını görebiliyorsun artık hatta dur bakayım biraz renkli mi gelmeye başladı artık sana etrafın?
mesaj geldiğinde gülümser mi olmuşsun farkında olmadan?
dur dur hiç uğraşma sonunu biliyorsun bu hikayenin. boşuna inanmaya,adapte olmaya çalışma.
zaten bu yaptığın mutlu olmamaya yanaşmak değil, mutlu olduğunda kaybetmekten korkmak yine.
yine.yine.yine.
yine gelen mesaja gülümsedin dimi?
iflah olmazsın.