bugün

a.cahit zarifoğlu'nun "Sultan" şiiri ile en zarif şekilde anlattığı his;



Seçkin bir kimse değilim

ismimin baş harfleri acz* tutuyor

Bağışlamanı dilerim



Sana zorsa bırak yanayım

Kolaysa esirgeme



Hayat bir boş rüyaymış

Geçen ibadetler özürlü

Eski günahlar dipdiri

Seçkin bir kimse değilim

ismimin baş harflerinde kimliğim

Bağışlanmamı dilerim



Sana zorsa bırak yanayım

Kolaysa esirgeme



Hayat boş geçti

Geri kalan korkulu

Her adımım dolu olsa

işe yaramaz katında

Biliyorum

Bağışlanmamı diliyorum..
insan için çok zor durumdur. hele bir de önceden çok güçlü mükemmel olduğunu düşünüyorsa daha bir koyar.
efendim birgün aç karnıma kan verdim ki unutamam o günü. meğer aç karnına kan verilmezmiş; gözlerimin önü karardı, herşeyi görüyorum karanlık bir perdenin arkasından algılıyorum ama tepki veremiyorum. sesimi zor çıkardım hemşireye beni kurtar diye. halbuki beş dakika önce turp gibiydim, önüme kim gelse alırım aşağı diyordum. o an beş yaşında bir çocuk gelse ağzıma etse tepki veremezdim. kendimi hiç böyle aciz hissetmedim. herşeyin başı sağlık.
kuzenine, eşinin eski erkek arkadaşı olan 10 kişi birden saldırdığında, bir tanesine bir kaç tane sallamaya çalışırken, diğerlerinin çocugun üstüne gittiğini gördüğünde hissedilen duygudur..
elini uzatırsın da bi türlü yetişmez ya.ışte o kadar acizm sözlük.düşünmekten, yazmaktan aci..... . . . .
insan olduğunu bilmektir.
ölümle tanışmaktır.
bir iş başvurusu yapacaksındır evet bu benim işin dersin orada öyle bir ibare vardır ki hem gülersin hem aciz kalırsın; japonca, arapça ve pomakça bilen adaylar alınacaktır.
değiştiremediğin gerçeklerin farkına varmaktır.
hiçbir şey yapamamaktır bazen yapmak isteyip de yapamamak.
muhtemelen yakınlardan birinin ölümüdür. ya da ciddi bir kaza geçirmesidir. insan ne yapacağını bilemez ve aciz kalır.