bugün

t:türkiyede yaşayan gençlerin birçoğunun sorunu
24 yaşındaki insan hayatta ne görüp nefret etmiş olabilir ki.. bundan daha kötüsü 30 yaşında olup hayattan nefret etmektir.
hayattan nefret ediyorsan bir geleceğin yoktur.
Ergenlikten çıkamamış olmaktır.
geç kalınmıştır ya da iyi sabredilmiştir. Bende henüz 15'imdeyken başlamıştı zira.
bu dönem gençlere çok acıyorum ben gibi pozitif birini bile nefret ettirdiler. abi önceden arkadaş grubumuz vardı ful eğlence gezme tozma adrenalin mutlu mesut yaşayıp gidiyorduk. sonra bunlar evlendi.

şimdi insanlık kalmamış zenginim güzelim artislik yalan dolan üçkağıt ekonomi desen borum bok. adalet yok torpil adam kayırma. bir de bunlar yetmezmiş gibi pandemi.

hard kapitalizm var büyük balıklar küçükleri yiyiyor.
O nefretlerinizi bile calacaklar. Mala baglayacaksiniz. Kapitalizm icinde benliginizi unutturacaklar.
yolun başı olan yaşta nefret etmektir. Oysa 65 yaşına kadar emekli olabilmek için iş hayatı sizi bekliyor olacak.
17 yaş nefretinin yanında hiçbir şeydir. O ergenlik nefreti bambaşkaydı, hatırlamak bile istemiyorum.*
(bkz: 27 yaşında olup hayattan nefret etmekten bile vazgeçmek)
(bkz: öyle yorgun olmak ki bir ineği bile yorgun olmak) gibi.
Yaş değil yaşadığın önemli.cok normal
Erken yorulmak.
Hayatta olup, 24. yaşından nefret etmek.
Yaşlanmadan hayatın tadını çıkarmak lazım sonra anomaliler falan işimiz yaş.
Edit: 24 yaşındayım, yarışmaya Ankara'dan katılıyorum.
intihar da bir seçenek.
Hayatın sillesine kurban gitmektir.

Yedikçe yediriyor mübarek.

Nefret nefret nefret.

Ölmek coh gözeldir inşallah. Zamanı gelince. For Kurtuluş ...