asosyalligin resmi olan zirveler

çok güzel zirvelerdir. sayelerinde biz de sosyallikten nasibimizi almaktayızdır. sosyal insanları da aramızda görmeyi istemeyizdir, ne de olsa onlar bizi oracıkta ezeceklerdir; ezmeseler de bizim tüm davranışlarımızı banal bulup bunu bize de aksettireceklerdir. eh bu memleket o kadar çok asosyal üretmektedir ki o kadar insan bu zirvelere rağbet göstermektedir. ama işte oraya giden kişiler hayatın kendilerine sundupu gerçekliği özümsemiş ve bu gerçekliğe karşı bir antitez olarak bu zirvelere gitmiştir. bir de zirveye gitse de iflah olamayacak gerçek asosyaller vardır. insanların birbiriyle olan temaslarını, diyaloglarını, karşı cinsle kurduğu * ilişkiyi kavrayamaz. hep nasıl bu asosyallerin bunu nasıl sağlayabldiğini düşünür. aslında kendisi o kadar sosyaldir ki tenezzül etmez böyle oluşumlara ama sosyalliğinden arda kalan zamanlarda tenezzül edip sözlük okuyuculuğu yapar. sosyalliğine boyut katmak amacıyla o asosyal kişilerin birbirine yazdıklarına bakar ve yazılardan karakter tahlilinde bulunur. sosyalliğinin yanısıra asosyalligin resmi olan zirvelerin katılımcısı olmayan bu isanlar o kadar fedakardır ki o zirveler hakkında o sosyalliğinden günün/gecenin bir vakti arda kalan bir zamanında bize realist bir bakış açısıyla can yakıcı bir biçimde de olsa gerçeği hatırlatır. fakat bu zirvelerin tek gerçeği vardır: kendine kişi olarak güvenen gelir, kendini de çevresine bir şekilde kabul ettirip sevdirir. kendisinin yazıdan ibaret bir adam olmadığını gösterir ve de tüm asosyalliğine rağmen bir toplulukla birlikte eğlenir. sosyal eleştirmenlerimizin ise alah muhafaza bu zirvelere yolu düşse kendini dışlanmıl gbi hissedeceği, kenarda köşede tek başına gözlem yaparak kendini avutacağı düşünülmektedir; zira bu kişi asosyallerle neyi paylaşabilir ki? nasılsa zirvenin en güzel kızının bile kim olduğunu zirveye gitmeden öğrenebilmektedir ne gerek var oralara zahmet etmeye? işte bu zirveler, o zirve olmaksızın sosyalleşemeyen zavallı brtakım asosyallerin kendisini avutma organizasyonlarıdır ve bu yüzden de bol bol gerçekleştirilir; fakat bu durum sosyal olup da oralara tenezzül etmeyen kişilere niye dert olur da o zaten asosyallikten burnunu çıkaramayan yazar parçalarına realist bir ders verme kaygısına girişilir doğrusu benim gibi bir asosyal tarafından anlaşılamamaktadır. ve ayrıca bu zirveler kapısı herkese açık olan zirvelerdir; asosyaller kendi kendilerine içerde eğlenirken yanıbaşlarında isteyen kendi fikirlerini gözlemle desteklemek adına içerde oturabilir. kendilerinin de başımızın üstünde yeri olacaktır. hem belki bu asosyaller zevksiz adamlardır; zirvenin en güzel kızını bile yanlış belirliyorlardır kimbilir! * *