erteleme hastalığı

her işi son anına kadar erteleyen, o son an geldiğinde ise sabahlara kadar uğraşıp kan ter içinde işi bitiren ama çıkardığı iş de pek bir mükemmel olan bir insan olunabilirse tadından yenmeyecek durumdur.
(bkz: bendeniz)
bunu başarabilen insan bir şeyi zamanında yaptığında rahatsız olur, boşa vakit harcadığını düşünür. o vakti başka saçma sapan şeylerle doldurabilecektir halbuseki. sonra son dakikada yetişen işin verdiği gurur bir başka olur. bir de iş bittikten sonraki yayılıp dinlenme süreci yok mu, insan kendinde iki katı dinlenme hakkı bulur böyle zamanlarda. o kadar da kötü birşey değildir yani ertelemek. tek kötü yanı işe girişene dek ertelenmiş saat gibi 10 dakikaya bir kendini hatırlatmasıdır.