are you there

dünyanın en masum, en saf, en çocuksu melodisine sahip olan anathema şarkısı. öyle bir yaralar ki, öyle bir yıkar ki ağladığının farkında bile olmaz kişioğlu...

anathemanın gebertmek için doom metal yapmasına gerek olmadığının, aksine gayet "conformist" bir şarkıyla bile bunu başarabileceğinin kanıtıdır.

edit: lan zaman adamı nasıl değiştiriyor yaa... birader bakmayın siz böyle şeyler yazdığıma, aşıktım o zamanlar, delifişektim, duygusaldım. ama şimdi duysam gülerim la ben bu şarkıya. ha melodisi gerçekten hoştur... da neymiş o çocuksu, saf vs lafları, homo gibin, emo gibin allaasen!