bugün

yeni hayat

Sahiciyet 10 numara
Samimiyet 10 numara
Acılı gerçekçilik 10 numara
Büyülü gerçekçilik 10 numara
Tespitçilik 10 numara
Teşpihçilik 10 numara
Olay örgüsü, sürükleyicilik ve beklentileri tatmin edicilik maalesef 10 numara değil.

yeni hayat'ı, roman gibi değil de "notlar bütünü" olarak değerlendiriyorum daha çok sevmek için... aslında sadece şu cümle bile bu kitabı sevmem için kafi:

(14. bölüm, özellikle sayfa 226/227):

"Hayatlarının sefaletinden böbürlene böbürlene bir güzellik, bir yücelik duygusu alan okurlar için üzülür, bu okurların teselli ihtiyacını karşılamayı bir kariyere dönüştüren işbilir yazarlardan da nefret ederim."

ve şunu da not etmem lazım:

"Hayatın ne demek olduğunu anlamıştı. Ama bunun ne olduğunu anlatamazdı."

bir gün bir kitap okuyup bütün hayatımın değişebileceğine kalpten inanacak ve bunu ümit edecek yaşlarda değilim. o yaşlardayken çok fazla kitap okumuyordum. o yaşlardayken ben zaten hayatımın değişmesini filan da istemiyordum. ümit etsek de istesek de gerçi, öyle bir kitap aslında yok. "ama kitaplar iyidir."