yalnızlığın anlaşıldığı anlar

bunun da iki çeşidi vardır

1)g.y *: tek başınızasınızdır, evdeki tek ses saatin tik takıdır, hatta belki bazen o bile yoktur zira pili bitmiştir ve kimse sallamamıştır. buzdolabındaki ürünler tek kişiliktir, bütün dağınıklık size aittir ve kimseye kızamazsınız. sinemaya tek başınıza gider, yemeği tek başınıza yer alışverişi tek başınıza yaparsınız. işin kötü tarafı yalnızlık koysa da zamanla yavaş yavaş alışır insan yalnızlığa. ya da alışmış gibi yapar * sonrasında evde bir kişi bile fazla gelmeye başlar kendinden başka. yani insan şehirdışında okumaya gitmiş üniversite öğrencisi gibidir. * yani insan hem yalnızlıktan şikayetçidir, hemde alışmıştır yalnızlığa.

2)k.i.y. *: işte en zoru, en acısı da budur! zira etrafınız insan doludur, her yerde arkadaşınız vardır , sizin için birşeyler yapmaya çalışırlar, sık sık görüşürsünüz, belki güler eğlenirsiniz. dışardan bakıldığında hiçbir sorununuz yoktur. oysa ki bir an gelir, etrafta gürültü, şamata, kahkaha gırla gitmekteyken siz ortamdan bir kopar dalıp gidersiniz. bu anlarda kişi kendini yalnız hissettiğinde çok fena bir hissiyat kaplar bünyeyi. burnunun direği sızlar insanın. bu kadar adama rağmen siz yalnızsınızdır ve kimse bunun farkında değildir. en acı yalnızlık tipi işte bu ikincisidir.