tam gün yasası

ne kadar çok iş o kadar çok para mantığıyla oluşturulmuş bir yasadır. yasanın iyi tarafları olduğu gibi kötü tarafları da var. geneline bakarsak devletin yaptığı en mantıklı yasalardan biridir. yasanın kötü taraflarına biraz değinecek olursak ne kadar çok ameliyat ve hasta sayısı varsa bu yasaya göre o kadar çok para demek oluyor. bu da gereksiz ameliyatlara, 3 hasta bakılacak zamana 5 hasta sıkıştırmaya çalışmaya neden oluyor. ve hepsinin sonucunda iş verimi düşüyor. hasta istediği sağlık hizmetini alamıyor. aldığı şey ekstra ameliyat ya da geçiştirilmiş ve aceleye gelmiş bir muayene oluyor. yasanın çıkış noktalarından biri de bazı doktorların hastalarını devlet hastanelerine değil de kendi özel muayenehanelerine yönlendirmesi. bu şekilde hastanın ödeyeceği para doktorun çalıştığı özel kuruma ve doğrudan kendisinin cebine giriyor. yasa bazı gözü açık doktorların hastalardan yararlanmasını engelliyor. fakat bazı doktorlar yüzünden çıkan bu yasa tüm doktorları etkiledi. adeta kurunun yanında yaş da yanar misali. ne yazık ki her doktor aynı kefeye konuldu. bu yasa yüzünden milletçe doktorların hepsine para kazanma hırsı olan doktorlar olarak bakıyoruz. şunu da unutmamak gerekir ki gecenin bir yarısı kalp krizi geçirerek ya da komada hastaneye gittiğimiz zaman bizim sözde para kazanmasını engellediğimiz doktor kolumuzdaki damarı kalbimize bağlayıp aort damarı yaratarak hayatımızı kurtarıyor. ya da abimizi, ablamızı, kızımızı gece ateşler içinde kıvranırken acil serviste karşılayan, onları azrail'in elinden kurtaran kim? bu yüzden "doktorlar hipokrat yemini ettiler, para kazancını göz önünde bulundurmamalılar" demeden önce onların yaptıklarına da bakmalıyız. bugün hangi milletvekili, öğretmen ya da en üst düzeyde olan cumhurbaşkanı en küçük bir pansumanı bile yapabiliyor? bu yüzden bence doktorlar bu ülkede en çok para kazanması gereken insanlardan fakat bunu haksız kazançla, insanları boş yere bıçak altına yatırarak yapmamalılar.