bugün

nilgün marmara

met-üst'ün kendisi hakkında 'belki de nilgün, belki de o gün' diye bir yazısı mevcuttur. hatırlayabildiğim kadarıyla aynı dönemde gümüşyaka da bulunmuşlar. tabi bunun farkına met-üst sonradan varmıştır. kumsalda gülen adamlar çiziliymiş. met-üst intiharın ardından hala unutamadığım o yazıyı yazmıştır. kırmızı kahverengi defteri hala kütüphanemdedir. bir onu bir tezer özlü yü ayırır aklım diğerlerinden. sizi bilmem ama benim nedense unutamadığım şairdir.