bugün

kuveyt

çenesi düşük insanların ülkesi. amiyane tabirle mahalle karısı diye tabir ettiğimiz kişiler bunların yanında bok yemiş.

şuan karşımda bir tanesi var. birazdan 1 saat 45 dakika olacak, ayağa kalktı, montunu giyindi ama hala lafını bitiremedi. "bi huzur ver lan" diye bağırmamak için kendimi kasıyorum. şeytan diyor kalk, ağzını burnunu kır.

edit: bugun dayanamadim, bi tanesine "yeter ulan" dedim.