seni içtim bu gece

gecelerden bir gece, istanbul'a karşı buğulu ve ateşli gözlerle bakılan...yanımda oturuyorsun; sıcaksın, yakıyorsun...yanından bir adım öteye gidemiyorum, kalan oluyorum...huysuz ve hırçınım, kalıyorum...senin nefesini çekmek için içime, çocuğun olabilmek için yanındayım bu gece. ikimiz bilmediğimiz bir sokakta yakıyoruz şehrin ışıklarını bu gece ve sen benim şiirlerime kafiye oluyorsun, her zerremle seni yazıyorum. tenine yazıyorum seni ve puslu camlara... sıcaklığın, ıslaklığın, çocukluğun ve şefkatinle içiyorum seni bu gece. bu gece sana kalıyorum, senin hayatına kalan oluyorum. ben ilk defa kalan oluyorum. ikimiz birbirimiz için elde var bir oluyoruz. esmer ellerin dudaklarımda ve bilmediğimiz bir sokakta; şerefine sevgilim, ben seni içiyorum bu gece...ve birgün, gün doğarken fısıldayacağım kulağına: ben seni içtim bu gece, sevgilim...