elektra kompleksi

froydçu yaklaşımdan goygoycu yaklaşıma geçiş yaparsak: "belki bir gün prensimi bulacağım ama babam hep kral olarak kalacak"

bak kraliyet ailesinin aile bağı gücüne. yazar şöyle diyordu: "eski yaşamımda fahişeydim diyen reenkarnasyoncuya daha hiç rastlamadım ben. hepsi kral, kraliçe." al onu vur buna, herkesin babası kral, sevgilisi prens. sen de sidikli kontes.

haspam beğeniyor mu ama? hayır, asla. kraliyet ailesi asilliğiyle arabeske kafa yoruyor.
zannediyor ki prens gelse öpse, koca götü küçülecek.

ha şuraya bağlarsak, bu fıroyd şunu demek istemiş: bazı kızlar o kadar salaktır ki babasından başkası tahammül edemez.

e senin salaklığına atsan atılmaz satsan satılmaz diye tahammül gösteren adamı tabi ki sever sayarsın. çünkü elin adamı çekinmez der: "malsın"
ha kızlar babaları gibi erkeği niye arar? menfaat duyguları sel olup aksın diye arar ciğerim.

babam gibi bir adam olsa da deliler gibi sevsem diyeni duydun mu? duyamazsın.
babam gibi biri olsa da beni öpse koklasa, sarsa sarmalasa, baksa, sakınsa, karşılıksız sevse.

ordan şuraya gel:
kız çocuklarının, çocuk lan, baba düşkünlüğü normaldir. bunu cinsellik içgüdüsüyle açıklamaya çalışan fıroydun önde gidenidir.

ha son sözümüz kızlara gelsin: babam gibi adam arıyorum babam gibi adam arıyorum geyiklerini bırakın. önce anneniz gibi bir kadın olun. e görüldüğü üzere o zaman babanız gibi birini bulmuş oluyorsunuz.