yalnız yaşamak

banyo perdesinin renginden diş macununun tadına kadar her şeye kendiniz karar vereceğinizden çok rahattır, çok hoştur, kendi işinin patronu olmaya benzer fakat kendinizi kötü hissedip boğazınıza bir şeyler düğümlendiğinde, konuşmaya ihtiyacınız olduğunda şöyle karşılıklı oturup kahvelerinizi yudumlarken sohbet edebileceğiniz biri olsun istersiniz; yoktur. çaresiz kendi kendinizle ya da karşılık veremeyeceğini bilseniz de kedinizle konuşursunuz. bir de en ufak tıkırtıda kalkıp evi dolaşırsınız, tıkırtının yan odada kutularla oynayan kedinizden geldiğini fark etmeniz, yeni bir tıkırtıda yeniden evi dolaşmak üzere ayağa kalkmanıza engel olmaz. hatta bazen tıkırtı duymasa da evi şöyle bir dolaşmak ister insan. *