bugün

sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

Ömrümde ilk defa taşınıyorum. Yani hep etrafımdakiler olurdu taşınan, göçen, veda eden. Ben bu evdeki ilk gecemi hatırlamıyorum  (büyük ihtimalle mışıl mışıl uyuyordum) ama son gecemi hatırlıyor olacağım.

6 aylık bebekliğimden 30'una 13 gün kalmış biri olarak acıları, mutlulukları, kavgaları, ağlamaları, gülmeleri, hastalıkları, bayramları, huzuru ve beni ben yapan her şeyi yaşadığım bu eve, bir daha dönmemek üzere, bu gece veda ediyorum.

Duvarlarında hala yankılanan bebekliğimin seslerini duyuyorum. Sabah okula gitmeden önce annemin yaptığı tostun kokusu burnumda.  Gizli gizli ağladığım bu odada göz yaşlarım hala taze. Havasına sinen ruhumu söküp almak ise pek mümkün değil.

Benim, daha doğrusu bizim için 29 yıllık bir devir kapanıyor. Bu sadece bir tebdil-i ikametgah değil, devr-i ervah.

Tek ve en mühim tesellim, bu eve geldiğimiz mevcutla gidiyor olmamız. Çok şükür, bin şükür...