ilkokuldan akılda kalanlar

1. sınıfta okul numaram 1 idi. 2. sınıfı da okuduktan sonra o okuldan ayrıldım. 3. sınıfa başladığım okulda ise 1133 olmuştu. geriye kalan 7 yılı da orada okudum.

1. sınıfta adını halen unutmadığım öğretmenimiz bir soru sormuştu. şimdi 1. sınıfa giden bir çocuğa 3ün iki katı kaç eder diye sorsanız 9 cevabını verir. eldeki 3ü ayrı tutup 2 adet 3 daha katar hesaba, bir işlem hatası yapar küçük zihni. yine aynı şekilde herkes 9 derken ben 6 demiştim. 9 olduğunu düşündüğüm halde ağzımdan 6 çıkmıştı. bunu bildiğim için hoca beni dahi falan sanmıştı sanırım, evimize gelmişti birkaç kez. fakat derslerdeki başarım 4. sınıfa kadar sürmüştü. matematikte kesirler konusu gelince matematikten istifa etmiştim ahahaha.

4. sınıfta hayatımdaki ilk ve belki de en güzel bir çift göz ile tanıştım. adı gamze, görünce elim ayağım titriyordu. yıllar sonra yaşadığı mahalleye göz gezdirsem de bir daha denk gelemedim. en son 2010 yılında facebookta denkleşmiştik, salaklık edip orada da atak davranamadım. yıllar geçmesine rağmen fotoğrafını gördüğümde yine elim ayağım titriyordu.

bir de her yeni yıl başlangıcında okulun kokusuna tapardım, bildiğin boya kokusu ama bana mis gelirdi.

7. ve 8. sınıfta, 3. sınıftan beridir aynı sınıfı ve mahalleyi paylaştığım çocukluk arkadaşımla kopya çeker, öğretmenleri sinirden delirtirdik. ah oğuzhan, az fırlama değildin sen de. özlüyorum piç.

8. sınıfta bütün sınıf vs ben kavgası olmuştu, 15 erkeği okulun aşağısındaki parka kadar can yoldaşım oğuzhanla beraber kovalamıştık. hey gidi bee.

daha neler var hatırladığım ama karakter sınırına takılırım şimdi, yaz yaz biter mi.