göğe bakma durağı

bir şeyler yazacaktım bu zifiri karanlık gecede gök ile ilgili, bakmak ile ilgili, tanımsız birşeyler ile ilgili ve hep aynı şeyleri anlatacaktım işte.. insanın hep aynı şeyleri anlattığına dair, ve her insanın bu aynı şeylerinin farklı olduğuna dair. anladınız siz hep bunları, ne güzel.. gökyüzüne bakmayı unuttuğumu ne zaman hatırladığımı hatırlatmaya çalışıyordum.. "en zorlu anındayken bile kavganın, gökyüzüne bakmayı unutma" diyesi gelecekti şairin, balık olacaktım ben sonra, unutacaktım, kuşlar toplanıp göçeceklerdi; keşke yalnız bunun için..