agatha christie

birgün, evde yalnız başımayken elime nereden geçtiyse, bu yazarın (ingiliz-kadın) (bkz: on küçük zenci) kitabını okumaya başladım; başladım da korku da beni sarmaya başladı.
yatağımda uzanmış kitap keyfi yapayım derken, gerilmekten paranoyak olmuştum.

yazara ve kitaba geleyim: bence boşuna polisiye-cinayet tarzı romancılıkta zirve isim olmamıştır.

akıcılık, gizem, olayların gelişimi, kurgusu, ters köşe yaptırması.. bütün halinde muazzam...