pironculuk

bir felsefe çığırı olarak şüphecilik antikçağ Yunan düşünürü Pyrrhon ya da Pyrron (i.Ö. 365-275)'nun öğretisidir.

Pyrrhon şüpheciliğine felsefe dilinde kökten şüphecilik de denir.

Pyrrhonculuk, Sokrates-Platon-Aristoteles üçlüsünün ortak çabayla kotarıp yerleştirdikleri bilgi tutkusuna karşı bir tepki olarak belirmiştir. Pyrrhon, korkusuz, düşüncelerinin kaynağını özellikle Gorgias ve Protagoras gibi bilgicilerde buluyordu.

Tarihsel süreçte zorunlu bir aşama olan Pyrrhonculuk, gerçekte törebilimsel (ahlaksal) bir öğretidir.
Pyrrhon'un amacı bireysel mutluluğu sağlamaktı. Bunun için de, gerekli bilimsel verilerden yoksun bulunan insan düşüncesinin çelişik sorunlarla kurgulara kapılarak boşuna tedirgin edilmesini önlemek istiyordu. insanlara, nesneler üstüne kesin yargılardan kaçınılması yoluyla ruhsal dinginliğe ulaşmalarını öğütlemekteydi.