etkisinden kurtulamadığımız filmler

bize ve hayatımıza bir şekilde dokunabilmiş, sanatsal bir kaygı güden filmlerdir. çünkü, tek varoluş yolu sanattadır.

Nuri bilge ceylan'ın bir zamanlar anadolu'da filmi güzel bir örnektir. derdini farklı şekilde anlatan onca film izlemiş olmama rağmen, bir zamanlar anadolu'da benim için epey farklı bir filmdir.

'lirik bir senfoni' benzetmesini yapmak mümkün bir zamanlar anadolu'da filmi için. ağaçtan düşüp, cılız bir derede yuvarlanan elma ile varoluşu, yaşamı, ölümü sorgulamak, filmin sonunda kocaman bir coğrafyayı otopsi masasına yatırmak kolay değildir.

Nuri bilge ceylan ise, ustalık eseri olan bir zamanlar anadolu'da filminde bunu pek güzel yapıyor.