cemil meriç

insanı verem edebilme potansiyeli yüksek olan yazar/düşünür(?).

Yani ne diyeyim, güzel güzel okuyorum bu ülke'yi, alâkalı alâkasız islam medeniyeti şöyleydi, Osmanlı böyleydi, medeniyet kötüdür diye araya girip duruyor, sinir bozucu bir hâl alıyor bir süre sonra bu. Ona buna sallıyor: "Yunan edebiyatı fuhuş edebiyatıdır, Roma da onun şakirdidir." diyor, tüm avrupalı yazarları, düşünürleri komik sayılabilecek şekilde eleştiriyor, ağır hakaretlerde de bulunuyor; sonra dönüp "montesquieu bize böyle böyle demiş, tanısaydı öyle demezdi." diyor. Gericiliği eleştiriyor, sonra eski düzene, Osmanlı'ya sayfalarca övgüler yığıyor, Said nursi'yi öve öve bitiremiyor. islamiyet'i eşitlik, özgürlük dini olarak tanıtıyor, iki paragraf sonra "kitap sahibi kavimler islamiyet'in üstünlüğünü kabul edecek, bu bir nevi misafirlik ama himaye edilenlerin hakları daha az olmalı." diye saçma sapan cümleler kuruyor, laiklikle dalga geçiyor. Dönüyor arada yahudilere laf atıyor, isa'ya sallıyor, "insanlığın tarihi neden isa'yla başlasın?" diye garip garip söylemlerde bulunuyor.

Bilgisine bir lafım yok fakat iki üç aforizma parçalamış diye yere göğe sığdıramadığımız bir diğer yazarımız kendisi oluyor galiba.

Komik.

Not: Cemil meriç'i üstat belleyenlere hayatlarında başarılar diliyorum, zor iş.