babanın harçlık verememesi

serenitythone ve acı anılar kuşağı..

yakın zaman. yıl 2001 sonu 2002 başı. 2001 krizi başlamış serenitytheone ve ailesi krizin madurlarından sadece biri olmuştur. şansına burslu olarak üniversiteyi kazanan serenitytheone ın bu başarısı bile aileye matem haberi gibi gelmiştir. elde yok, avuçta yok. okula gidecek, kitap alacak, giyinilecek para yok.

her ay 30 milyona turyol kartı alınıyor, dolmuş parası olabilirse ayarlanıyor. Yoksa altıntepe- kadıköy yolu yürünüyor serenitytheone tarafından.
Babada para yok. Ama hakikaten yok. Dağ gibi adam, piyasasının en ünlü adamı, bizim maddi imkanlarımız sizi çalıştırmaya yetmez denerek işe alınmıyor. Baba da diyemiyor asgari ücrete razıyım. Dedirtmiyorlar. Elinde birikmişlerle kirayı ödeyebiliyor sadece. 8 ay boyunca serenitytheone değil harçlık istemek, başkalarına yaptığı ödev ve çevirilerle kazandığı parayla eve yiyecek alıyor.

Sonra 2002 biterken baba serenitytheone ın kapısına gelip; lütfen bizimle çalışın diyorlar. Para geliyor yine. Hayat düzeliyor.
Baba unutmuyor kızının emeklerini. ilk maaşını olduğu gibi serenitythone a vermeye kalkıyor; birikmiş harçlıkların ve aldığım borçlar için kızım diye.

yine birlik olmanın, aile olmanın ne kadar anlamlı olduğu ortaya çıkıyor. cebinde beş kuruş olmasa da baba yine baba evlat yine evlat.