bireysel emeklilik sistemi

gelişmekte olan ülkelerde veya az gelişmiş ülkelerde iç tasarrufu arttırmaya yönelik zorunlu hale getirilen, gelişmiş ülkelerde ise gönüllülük esasına dayanan emeklilik sistemi.

abd, ingiltere, almanya ( almanlarda başlangıçta zorunluydu), kanada, japonya gibi gelişmiş ülkelerde gönüllü katılımla işler sistem.

şili, arjantin, meksika, türkiye,polonya gibi gelişmekte olan ekonomilerde ise zorunludur.

gelişmişlik sonucu bireyler isteyerek bes e katılıyorlar. çünkü harcamalarından sonra kıyıya atacakları para kalmış oluyor.bunu da besle değerlendiriyorlar. gelişmekte olan ülkelerde böyle bir şey mümkün değil. insanlar tasarrufa ayıracak para bulamıyor, ayırsa da bunu altınla değerlendiriyor. çünkü altın en güvenli lima olarak yer etmiş zihinlerde... türkiyede sisteme girmeyen ve değeri yaklaşık 180 milyar dolar olan bir altın birikimi olduğu tahmin ediliyor. bu algıyı kırmak, bes yöneticilerinin ciddi bir çalışmasıyla mümkün olabilir.

ekonomik durgunluğun olduğu yerde tasarrufu zorla bes e aktarmak, hane halkı başına düşen harcamayı azaltacaktır.

çok karışık bir konu. tasarrufların bu fonda değerlendirilmesi bir yandan iyi. hedeflenen fon 400 milyar tl. lakin ülkemizde maaş durumu ve hayat pahalılığı ortadayken bu kesintiler alım gücü zaten düşük olan birey ekonomisini olumsuz etkiler.