ben bu yazıyı sana yazdım

Uzun zaman oldu sözlük, belki de gereğinden fazla. Ağardım, yaşlandım, olgunlaştım, belki de gereğinden fazla. Şimdilerde beni sorma, ben yine benim, belki de gereğinden fazla.
En kötü hissettiğim anlarda kendimi burada buluyorum, yaslanacak son.. aslında tek omzum sensin, o yüzden bu yazıyı sana yazıyorum.
Son zamanlarda zor kararlar vermek zorunda kaldım. Belki kendi iyiliğimden ziyade karşımdakilerin iyiliğini göz önünde bulundurdum. Sorun değil, alışkınım. Zor kararlar beni sever, hep veririm.
Kendimi düşünmem gerektiğini biliyorum. Düşünüyorum. Ama zayıfım.
Sevdiklerim beni çelik kapı bilir. Teneke adamım.
Güçlü olmak zorundayım, böyle gördüm. En küçük zaafımı göremezler. Görmediler.
Yoruldum sözlük. Ben o olmam gereken kişi değilim. Çabalıyorum, ama yoruldum.
Kendimi hep burada buluyorum. Ağzımda sigara, ciğerlerim ağlamakta.
Son paramla alkol alıyorum tesadüf mü? Hastanede olmalıyım, iyi değilim. Benim ilacım sensin sözlük.
Her geçen gün gözümün önünde. Ben yine benim, belki de gereğinden fazla.
"Son" entry'mi beş yıl önce yazdım. Merhaba sözlük, hoşça kalmışsın. En eski arkadaşım sensin.
Nerdeyim? Karanlıkla aydınlığın kesiştiği araftayım. Sarhoşum, mayhoşum.
Ben yine benim, ne kadar olmak istemesem de. Benliğimden ödüm vermedim, mutlu musun sözlük?