yedinci cadde

sen gittin ne varsa gitti senle beraber
çünkü seni sevmekle başlamıştı herşey
aşka kelepçe vurulmaz amirim, işte ellerim
başkenti ben vurdum, suçluyum
ne olduysa 7. caddede oldu amirim
mayıs'tı ağaçlar henüz çiçeğe durmuş
saatler çoktan akşam olmuştu...

bilirsin 7. caddenin delikanlilari başka olur
daha dogrusu 7. cadde başkadır da
delikanlılar ona ayak uydurur
henüz ilk voltada oltayla yanakları yırtılan
bir balık gibi kalıverdım ortada
aşk buysa, adı zehra...

üniversite yılları o zamanlar, gurbet bir yanda ağlar
sıla bır yanda anam doktor oğluna kız arar
oysa daha aç yatılıp tok kalkılan sabahlar
babam sıkıntı çekmesin diye harçlık tasaarufunda dar zamanlar
ama yiğitlik var serde
anadolu delikanlisini kim yikar
ustelik milat daha zehrayken amirim
anadolu delikanlısını kım yıkar...

ömer once doktor olacak sonra baba
zehra önce avukat olacak sonra anne
zehra'dan öncesi deli ömer
zehra'dan sonrası dert keder
aşk denen ok düşünce yüreğe
zaman toz olurmuş meğer sevilenin ayak izinde
mekan denen köz külleriyle gömülürmüş ezele
seven sevilen tek hecede aradan cıkarmış herşey sessizce...

böyle başladı işte amirim... böyle başladı...
davullar böyle, sözler böyle başladı türküye
yer sarsıldi halaydan gök indi
dünya evine giren kimdi, kimdi çıkan amirim
böyle başladı, silahlar böyle patladı...
avuç içlerine yakılan kına kan oldu içtik kana kana...

nasıl oldu anlamadık. kör değil kör değil
gözleri sonuna kadar açıktı
kurşun önce duvağına değdi zehramın
sonra duvağıni deldi doktordum ama
yetişemedim hastaneye...

bir oğlan, bir kız duşlerken
düğün gecesi toprağa verdik zehramı işte...

ne olduysa 7. caddede oldu amirim
mayıs'tı, ağaçlar henüz çiçeğe dönmüştü
saatler çoktan akşam olmuştu
ömer yine delirmiş milattan önceye dönmüştü
töre düğünde göğü vurmaksa, gök vurulmuş
zehram kandan gelinliğiyle, toprağa doymuştu...

bunu da böyle yaz amirim... bunu da böyle yaz...
aşka kelepçe vurulmaz, işte başkenti ben vurdum!
suçluyum, töreyi bu ellerle, ellerimle boğdum...
7. caddede ben ölü kalbi elinde artık serseri bir kurşun
kim olsa vurudum amirim... kim vursa ölürdüm amirim...

can düştu kara toprağa cananım düştü
kurşunlar gökte dağildi baharım düştü
aşka kelepçe vurulmaz vurulmaz gayrı
cananım toprağa düştü toprağa düştü
gelinlik kefene döndü kefene döndü...

ali ulurasba