polislerin sevilmeme sebepleri

çocuklara sorarlar;

- oğlum! büyüyünce ne olucan bakiim?
- polis olucamm.
- neden?
- onların tabancası var...

yada,

- elbise giyicemm, şapka takıcamm...

vaya,

- hırsızları yakalıycamm...

yani,

- amaç, farklı bir insan olma talebidir. otorite ve güce sahip olma, gerektiği anda o gücü kullanma hakkına sahip olma... bir nevi; babanın, anneye ve ona uygulamakta olduğu orantısız güce sahip olma isteği...

pekiyi! büyüyünce değişir mi?

hayır! onun gözünde, huzuru bozanın ne için bozduğu değil, otoriteyi bozmuş olması önemlidir yalnızca... o otorite, devlet otoritesidir ve nasıl karşı gelinebilir ki?

-ne! yapayım? acımdam geberiyorum, memur be...
-sus! arsız köpek seni... anarşik misin nesin?
-çocuğuma giydirecek don...
-bak! hele, terbiyesize bak... dövletin donu vardı da vermedi mi, dürzü?

şeklinde bir diyalogdan sonra, o polisi nasıl seversin?

lakin, belki bir gün şöyle olabilirse;

-ne! yapayım? devletin imkanı bu kad...
-sus! arsız köpek seni... lafazan mısın nesin?
-yüzde bir zamma bile bütçemiz müsait de...
-bak! hele, terbiyesize bak... dövletin trilyonlarını hortumcuya kim peşkeş çekti, dürzü?

değil sevmek, alnından bile öperim ama nerdeeee...