zor gününde yanında kimsenin olmaması

insanın acısını tecrübesiyle doğru orantıda arttırır. içime kapanık bir yapım olduğu için etrafımda insanlar dahi olsa hep yalnızımdır. Kimseyi derdimle meşgul etmek istemem çünkü biliyorum ki kim olursa olsun senin hissettiğin duyguların yanına dahi yaklaşamayacak hatta bazı yerlerde sorgulama cesaretinde bulanacak. O yüzden zor günlerimde kendime bir dost yaratma çabasına girişmedim hiç bir zaman. Belki de yanlış yapıyorum ama bilmiyorum.