katar

2 gün 1 gece kaldım doha'da, şehir inanılmaz lüks, herşey çok güzel, hayran kalıyorsunuz ama bütün bunların arasında net bir şekilde kendini hissettiren bir durum var; şehrin ruhu yok. Kendinizi evinizden çok uzakta ve yalnız hissediyorsunuz, ki dünyanın öteki ucunda okyanusun ortasındayken bile bu kadar yalnız hissetmedim kendimi, bu tecrübeden sonra iyice idrak ettim ki bir bölgenin tarihi ve orada yaşayan toplum oraya bir ruh kazandırıyor.

Edit: Adını hatırlamadığım etli bir yemekleri var, yerken zevkten bayılıyordum.